دانلود پاورپوینت کاربرد آب در معماری

پاورپوینت کاربرد آب در معماری مربوط به درس انسان، طبیعت، معماری می باشد که تمامی کاربرد های مربوط به اب را در 74 اسلاید مورد برسی قرار داده است که در فروشگاه معماری نوین پروژه موجود می باشد. بناها جدا کننده انسان از طبیعت و گویای قلمرو انسانی، آب در معماری پیوند دهنده انسان به طبیعت، استفاده از آب برای غنا بخشیدن به معماری، نقش تجریدی آب در معماری ایران. فروشگاه معماری نوین پروژه تخصصی ترین وب سایت معماری ارائه دهنده پروژه تمامی دروس دانشگاهی و پایان نامه های معماری در ایران می باشد.

فهرست مطالب

• تمدن آب در فرهنگ کهن ایران
• احتیاج به خاک،اشتیاق به آب
• آب در فرهنگ پیش از آریایی
• آب انبار و نقش آن در اماکن مسکونی
• باغ ایرانی
• جلوه های عینی آب در معماری
• تعاریف

پاورپوینت کاربرد آب در معماری

متن پاورپوینت کاربرد آب در معماری

باغ (پردیس ) از کلمه پایری دآزا ( به معنی محوطه محصور و مدور ، باغ ، بوستان )که معرب آن فردوس است باغ تمثیلی از بهشت برین باغ آیتی از سرزندگی خاک و تمثیلی از بهشت آب سرچشمه حیات.

تاریخ و تمدن اصفهان مرهون زمینهای حاصلخیز رودخانه ی زاینده رود میباسد. اقداماتی برای رفع مشکل کم آبی شکافتن کوه و رویای الحاق آب از رودخانه کارون به زاینده روداحداث بندها احئاث مادیها(نهرهای آبرسانی)

پاورپوینت کاربرد آب در معماری

آب در شهر ایرانی از دیروز تا امروز

آب عنصر نهادینه در ذهن آب به عنوان يک ايزد برای ايرانيان دقت در انتخاب مکان مناسب شهرها و نحوه ی نمايش آب در آنها شهرها با حضور آب  از ديد زيستگاها متمايز می شوند کاريزها مبين شکل توسعه شهرها شکل گيری عناصر شهری با توجه به حرکت آبنيارهای روز مره ی کالبد شهر را می ساخت آب نمودی مقدس از يک حقيقت.

پاورپوینت کاربرد آب در معماری

آب در شهر ايرانی امروز

توسعه شهر در دوران قاجار با استفاده از الگوهای کهن عنصر صفوی شهر قاجار نيازی به ارايه ی چهره ای ويژه از خود به جهانيان بوسيله ی ايجاد فضاهای شهری نمی ديد بافت شهر در سازماندهی فضايی آن از لحاظ ساختی  و ماهوی تفاوت عمده ای  با شهر دوره ی صفوی  نشان نمی دهند تغيير ساختار کالبدی شهر تهران و پيدايش سبک تهران و تمايز آن با شهر مکتب اصفهان در زمان ناصروالدين شاه شهر سبک تهران نتيجه ی نوساريهای تقليد شده از تجربه های غربی است.

کاربرد آب در معماری: عنصری حیات‌بخش و الهام‌بخش

آب، به عنوان سرچشمه حیات و نمادی از پاکی، روشنایی و آرامش، از دیرباز نقشی بنیادین در معماری و شهرسازی، به ویژه در تمدن‌های شرقی و ایرانی، ایفا کرده است. در سرزمینی که بخش بزرگی از آن را اقلیم گرم و خشک تشکیل می‌دهد، آب نه تنها یک نیاز حیاتی، بلکه عنصری گران‌بها و مقدس بوده که حضور آن در فضاهای معماری، معنایی فراتر از کاربری صرف داشته است. معماران ایرانی با درک عمیق از ویژگی‌های فیزیکی و مفهومی آب، آن را به هنرمندانه‌ترین شکل ممکن در طراحی باغ‌ها، کاخ‌ها، مساجد و خانه‌ها به کار گرفته‌اند و فضاهایی دلنشین، آرامش‌بخش و سرشار از حس زندگی خلق کرده‌اند. کاربرد آب در معماری ایرانی، طیف وسیعی از جنبه‌های عملکردی، اقلیمی، زیبایی‌شناختی و نمادین را در بر می‌گیرد.

از منظر عملکردی و اقلیمی، آب نقشی حیاتی در تلطیف هوای گرم و خشک و ایجاد خرد اقلیم‌های مطبوع داشته است. حوض‌ها و آب‌نماها در حیاط مرکزی خانه‌ها و بناها، با تبخیر سطحی آب، به خنک شدن و افزایش رطوبت هوا کمک می‌کنند. جریان آب در جوی‌ها و کانال‌های روباز، علاوه بر آبیاری باغچه‌ها، با صدای دلنشین خود، فضایی آرام و فرح‌بخش را ایجاد می‌کند. آب‌انبارها، به عنوان یکی از شاهکارهای معماری ایرانی، سازه‌هایی هوشمندانه برای ذخیره آب در فصول پرباران و استفاده از آن در ایام کم‌آبی بوده‌اند. همچنین، ساختار بادگیرها در ترکیب با حوض‌خانه‌ها، نمونه‌ای بی‌نظیر از یک سیستم سرمایش طبیعی و پایدار است که در آن، جریان هوا با عبور از روی سطح آب، خنک شده و به فضاهای داخلی هدایت می‌شود.

از دیدگاه زیبایی‌شناختی، آب به عنوان یک عنصر بصری قدرتمند، به غنای فضاهای معماری افزوده است. سطح آرام و صیقلی آب در حوض‌ها، همچون آینه‌ای، تصویر آسمان، درختان و نمای ساختمان را منعکس کرده و به فضا عمق و پویایی می‌بخشد. این انعکاس، نه تنها زیبایی بصری فضا را دوچندان می‌کند، بلکه با ایجاد تقارن و تکرار، به نظم و هماهنگی مجموعه نیز کمک می‌کند. فواره‌ها و آبشارهای مصنوعی، با ایجاد حرکت و صدای آب، به فضا هیجان و طراوت می‌بخشند. ترکیب آب با نورپردازی در شب، جلوه‌های بصری خیره‌کننده‌ای را خلق می‌کند که در معماری مدرن نیز بسیار مورد توجه قرار گرفته است.

فراتر از جنبه‌های عملکردی و زیبایی‌شناختی، آب در معماری ایرانی دارای ابعاد نمادین و عرفانی عمیقی است. در فرهنگ ایرانی-اسلامی، آب نمادی از پاکی، طهارت، روشنایی و رحمت الهی است. حضور آب در ورودی مساجد و اماکن مقدس، به منظور وضو و تطهیر، بر این جنبه نمادین تأکید دارد. در باغ ایرانی، که تمثیلی از بهشت بر روی زمین است، آب به عنوان محور اصلی و عنصر سازمان‌دهنده فضا، در چهار جوی به چهار سوی باغ روان است که نمادی از چهار رود بهشتی است. این نگاه عرفانی به آب، باعث شده تا حضور آن در فضاهای معماری، حسی از آرامش، معنویت و تعالی را در انسان القا کند. امروزه نیز معماران معاصر با الهام از این سنت غنی، به دنبال بازآفرینی نقش آب در فضاهای مدرن هستند تا بتوانند محیط‌هایی انسانی‌تر و در پیوند با طبیعت خلق کنند.