آلودگي بصري در طراحی شهری یکی از موضوعات مهم در تمام دنیا مخصوصا ایران می باشد که در درس تحلیل فضا شهری مورد برسی قرار میگیرد در فروشگاه معماری نوین پروژه موجود است. محیطی است با گوناگونی بسیار، فضای شهر بیش‌ترین ارتباط را با مردم و محیط زندگی برقرار می‌سازد. در نتیجه نقش بسزایی در هویت‌بخشی و احساس آرامش به شهروندان دارد. زیبایی، آراستگی، پاکیزگی و انسجام‌بخشی از ویژگی‌ها و معیارهای مهم ارزیابی شهری سالم و آرامش‌بخش است. فروشگاه معماری نوین پروژه تخصصی ترین وب سایت معماری ارائه دهنده پروژه تمامی دروس دانشگاهی و پایان نامه های معماری در ایران می باشد.
فهرست مطالب
- تعريف آلودگي
- آلودگي بصري
- آلودگی بصری، منشأ بیماری روحی
- نماهاي زشت ساختماني در سيماي شهر
- فقدان خط كشي مناسب و عدم توجه به نوع رنگ
- رنگ سيمان و آجر در خيابانها
- سیمای شهر در انحصار تبلیغات
- بالكن‌های پریشان
- ساخت‌وسازهای ناهمگون
- دیوارها و حصاركشی‌ها
- میدان‌های نازیبا
- فقر رنگ در شهرها
- شهرهای خاکستری
- مبلمان شهری
- آنتن ها
- زباله ها
آلودگي بصري در طراحی شهری
متن آلودگي بصري در طراحی شهری
اصولا آلودگي بصري عبارت از هر منظره اي كه باعث بي رغبتي و عدم تمايل به تماشا در انسان شود. تفاوت آلودگي بصري با انواع آلودگيهايي كه عنوان شد كاملا آشكار است در موارد فوق عنصر آلاينده با صحنه ايجاد شده چندان قابل رويت نمي باشد ولي در آلودگي بصري تمام وكمال ضد زيبائي قابل رويت است كه مي توان آن را به انواع مختلف زير تقسيم كرد.
آلودگي بصري در طراحی شهری
رنگ سيمان و آجر در خيابانها
در تمام دنيا، کيفيت ساخت وسازها تحت مديريت شهري است و نماسازي، قواعد خاص خود را دارد و از يک قانون مشخص پيروي مي کند. در حالي که در ایران هيچ گونه ضابطه اي براي نماسازي شهري وجود ندارد و هر کسي ساختمان خود را آن گونه که مي خواهد تغيير مي دهد. ساختمانهاي آجري، بدون نما و رنگ باعث آشفتگي بصري و نازيبايي شهر مي شود و به علت تکرار ديدار در هر روز بر اخلاق، رفتار و اعصاب شهروندان اثر نامطلوب مي گذارد. از اين رو استفاده از رنگ در بناي ساختمانها به زيبايي شهر مي افزايد به ويژه اگر به آثار روحي و رواني رنگها توجه شود.
آلودگي بصري در طراحی شهری
بالكن‌های پریشان
فضایی كه امروز بالكن نامیده می‌شود، در دوران قدیم كه فضاهای بیرونی بازتر بود و ایوان‌ها چشم‌انداز زیبایی داشتند، موجب آرامش اعصاب بودند؛ اما در شرایط شهرسازی كنونی، بالكن‌ها كاركرد خود را از دست داده‌اند و صرفا به منظور فضایی اضافی برای قرار دادن وسایل غیرضروری در نظر گرفته می‌شوند.تراس‌ها چشم اندازهای جدیدی نسبت به فضاهای بیرون برای ساختمان فراهم می‌آورند. بالکن‌ها نباید حالت موقت و ناپایداری که در بیننده تصور به‌راحتی جدا شدن از بدنه ساختمان القا شود را داشته باشند.
آلودگي بصري در طراحی شهری
دیوارها و حصاركشی‌ها
معاون فنی مهندسی سازمان زیباسازی در حالی كه دیوارهای شهری و حصارهای اطراف منازل را یكی از مصادیق اصلی ایجاد آلودگی بصری در شهرها و بویژه كلانشهر تهران می‌داند، معتقد است: از آنجا كه وجود دیوارهای زائد و حصاركشی‌های اطراف منازل موجب كاهش عمق دید می‌شود، همین موضوع احساس آلودگی بصری را تقویت می‌كند،
آلودگی بصری در طراحی شهری
آلودگی بصری، یکی از معضلات فراگیر و پنهان در فضاهای شهری امروز است که اگرچه مانند آلودگی هوا یا صوتی تأثیرات فیزیکی مستقیمی ندارد، اما به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی، سلامت روان، هویت شهری و تعاملات اجتماعی شهروندان تأثیر منفی می‌گذارد. آلودگی بصری به هر عاملی اطلاق می‌شود که چشم‌انداز شهری را مخدوش کرده، باعث آشفتگی، حواس‌پرتی و خستگی چشم شود و از لذت بردن از محیط شهری بکاهد. این پدیده، نتیجه‌ای از برنامه‌ریزی ضعیف، عدم وجود قوانین جامع و نظارت ناکافی در زمینه طراحی و مدیریت فضاهای شهری است.
یکی از شایع‌ترین منابع آلودگی بصری، تابلوهای تبلیغاتی و تجاری بی‌ضابطه است. تابلوهای بزرگ و کوچک با رنگها، فونت‌ها و ابعاد ناهماهنگ که بدون هیچ‌گونه نظم و قانونی بر سردر مغازه‌ها و نمای ساختمانها نصب می‌شوند، یک اغتشاش بصری شدید ایجاد می‌کنند. این تابلوها نه تنها نمای ساختمان‌های ارزشمند (گاهی تاریخی) را می‌پوشانند، بلکه با رقابت برای جلب توجه بیشتر، فضایی پر از استرس و هرج‌ومرج را به وجود می‌آورند. بیلبوردهای غول‌پیکر در بزرگراه‌ها، تبلیغات روی بدنه اتوبوس‌ها و پوسترهای بی‌شمار روی دیوارها نیز به این آشفتگی دامن می‌زنند.
منبع مهم دیگر، تأسیسات و زیرساخت‌های شهری است. شبکه‌ای از سیم‌ها و کابل‌های برق و تلفن که به صورت روکار و درهم‌تنیده در آسمان شهر کشیده شده‌اند، تیرهای برق و مخابرات نامنظم، جعبه‌های تقسیم و پست‌های برق که بدون هیچ‌گونه طراحی و جانمایی مناسب در پیاده‌روها قرار گرفته‌اند، همگی از عناصر اصلی آلودگی بصری هستند. این عناصر نه‌تنها نازیبا هستند، بلکه می‌توانند مانعی برای حرکت عابران پیاده، به ویژه افراد کم‌توان، نیز باشند. زباله‌های رها شده در معابر، سطل‌های زباله نامناسب، و مصالح ساختمانی که پس از اتمام پروژه‌ها در کنار خیابان باقی می‌مانند نیز به این نازیبایی می‌افزایند.
نماهای ساختمانها و معماری ناهماهنگ نیز نقش مهمی در ایجاد آلودگی بصری دارند. استفاده از مصالح نامرغوب و رنگ‌های تند و ناهماهنگ، طراحی نماهای شلوغ و بی‌هویت، و عدم هماهنگی میان ساختمان‌های مجاور در یک خیابان، باعث ایجاد یک مجموعه بصری آشفته و فاقد انسجام می‌شود. دیوارهای فرسوده و رنگ‌و رو رفته، دیوارنویسی‌ها و گرافیتی‌های نازیبا، و همچنین الحاقات و تغییرات غیراصولی به ساختمانها (مانند نصب کولرهای گازی در نما) از دیگر عوامل مؤثر در این زمینه هستند. مقابله با آلودگی بصری نیازمند یک رویکرد جامع در طراحی شهری است. این رویکرد باید شامل تدوین قوانین و ضوابط دقیق برای نماسازی و تابلوهای تبلیغاتی، ساماندهی و زمینی کردن تأسیسات شهری، استفاده از مبلمان شهری با طراحی مناسب و هماهنگ، و ترویج فرهنگ زیباسازی و احترام به فضای عمومی در میان شهروندان باشد. یک شهر زیبا و آرام، شهری است که در آن چشم از دیدن محیط اطرافش لذت ببرد و احساس تعلق و آرامش کند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.