پاورپوینت بررسی معماری سنتی یکی دیگر از موضوعات مهم در درس انسان طبیعت معماری است که دارای 45 اسلاید می باشد و در فروشگاه معماری نوین پروژه موجود است. معماری داخلی سنتی در حالت کلی یعنی هدفمند کردن فضاهای داخلی و ساماندهی آن جهت استفاده ی بهینه برای افراد استفاده کننده که به صورت کلی در این بار بحث شده است. فروشگاه معماری نوین پروژه تخصصی ترین وب سایت معماری ارائه دهنده پروژه تمامی دروس دانشگاهی و پایان نامه های معماری در ایران می باشد.
فهرست مطالب
- نگرشی بر معماری سنتی ایران
- اصول معماری ایرانی
- طراحی داخلی در معماری سنتی ایران
- عوامل موثر بر شکل گیری ساختار بنا در مناطق مختلف
- معماری مساجد در اقلیم چهار گانه
- معماری مدارس در اقلیم چهار گانه
- معماری خانه ها در اقلیم چهار گانه
- معماری بازار در اقلیم چهار گانه
پاورپوینت بررسی معماری سنتی
متن پاورپوینت بررسی معماری سنتی
علاوه بر اصولی که ذکر شد عواملی چون آب نور و باد و… هستند که نقش مهمی در شکل گیری بنا دارند. در حالت کلی یکی از مسائل مهم در شناخت معماری سنتی انقطاع فرهنگ معماری سنتی و پیدایش فضاهای جدید و توجه نداشتن به مباحث و نکات فرهنگی تاریخی اجتماعی و…می باشد.
پاورپوینت بررسی معماری سنتی
مساجد
در این بخش از بین انواع اقلیم و سبک های رایج معماری سنتی اسلامی ، برای نمونه مسجد امام ( شاه ) اصفهان را مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار میدهیم.
- ساخت بنا قرن 11
- ساخته شده به سبک اصفهانی
- استفاده از پلان های مستطیلی و چندضلعی
- پلان ایوانی
- استفاده ار مصالح مرغوب و با دوام
- و همچنین این مسجد به دستور شاه عباس اول بنا گردید
پاورپوینت بررسی معماری سنتی
عوامل موثر بر شکل گیری ساختار بنا در مناطق مختلف
- فرهنگ و ادب
- تاریخ و هویت
- عقاید و رسوم
- جغرافیا و اقلیم
که در اینجا به جغرافیا و اقلیم مناطق و تاثیرات آن در شکل و ساختار بنا می پردازیم.
بررسی معماری سنتی (انسان، طبیعت، معماری)
معماری سنتی ایران، حاصل هزاران سال تجربه، خرد و همزیستی هوشمندانه انسان ایرانی با محیط زیست چالشبرانگیز خود است. این معماری، بسیار فراتر از مجموعهای از تکنیکهای ساختمانی یا سبکهای تزئینی است؛ بلکه یک نظام فکری و فرهنگی منسجم است که در آن، سه عنصر کلیدی انسان، طبیعت و معماری در یک رابطه عمیق، محترمانه و جداییناپذیر با یکدیگر قرار دارند. معماری سنتی نه تنها به عنوان یک سرپناه، بلکه به مثابه “پوست دوم” انسان عمل میکرد که نیازهای جسمی و روحی او را در هماهنگی کامل با قوانین طبیعت و ارزشهای فرهنگی جامعه برآورده میساخت. درک این معماری، درک چگونگی خلق فضاهایی پایدار، انسانی و پرمعنا با استفاده از حداقل امکانات و حداکثر خلاقیت است.
رابطه با طبیعت: احترام و انطباق
برخلاف معماری مدرن که اغلب به دنبال سلطه بر طبیعت و تحمیل خود بر محیط است، معماری سنتی بر اصل انطباق و همسازی با طبیعت استوار بود. معماران سنتی به خوبی قوانین اقلیمی، جهت تابش خورشید، مسیر بادهای غالب و منابع موجود در هر منطقه را میشناختند و از این دانش به عنوان راهنمای اصلی در طراحی خود استفاده میکردند. این رویکرد، منجر به شکلگیری گونههای مختلف معماری در اقلیمهای گوناگون ایران شد.
در اقلیم گرم و خشک (مناطق مرکزی)، شاهد معماری درونگرا هستیم. خانهها پیرامون یک حیاط مرکزی شکل میگرفتند که با داشتن حوض آب و درختان، یک اقلیم خرد (Microclimate) مطبوع و خنک در دل کویر ایجاد میکرد. دیوارهای ضخیم خشتی به عنوان عایق حرارتی عمل کرده و از ورود گرمای روز به داخل و خروج خنکی شب از بنا جلوگیری میکردند. بادگیرها، این برجهای مهندسی شگفتانگیز، باد را به داخل ساختمان هدایت کرده و پس از عبور از روی آب، هوایی خنک و مطبوع را در فضا به گردش درمیآوردند. گودالباغچهها و زیرزمینها نیز فضاهایی خنک برای استراحت در روزهای گرم تابستان فراهم میکردند.
در اقلیم گرم و مرطوب (سواحل جنوب)، معماری برونگرا با ایوانهای وسیع، پنجرههای متعدد و سقفهای بلند شکل گرفت تا حداکثر جریان هوا و کوران برای مقابله با رطوبت و گرمای شرجی ایجاد شود. در اقلیم سرد کوهستانی (مناطق غربی و شمال غربی)، ساختمانها به صورت متراکم و فشرده، با دیوارهای ضخیم، پنجرههای کوچک و سقفهای مسطح ساخته میشدند تا از اتلاف گرما جلوگیری کنند. مصالح به کار رفته نیز کاملاً بومی و برگرفته از همان منطقه بود (خشت و گل در کویر، سنگ در کوهستان و چوب در جنگل) که این امر نه تنها هزینهها و حملونقل را کاهش میداد، بلکه هماهنگی بصری کاملی بین معماری و منظر طبیعی ایجاد میکرد.
رابطه با انسان: پاسخ به نیازهای مادی و معنوی
معماری سنتی، مقیاسی کاملاً انسانی داشت. فضاها نه بیش از حد بزرگ و نه کوچک، بلکه متناسب با ابعاد بدن انسان و فعالیتهای روزمره او طراحی میشدند. این معماری به همان اندازه که به نیازهای جسمی (آسایش حرارتی، امنیت) توجه داشت، به نیازهای روحی و فرهنگی انسان نیز پاسخ میگفت. اصل محرمیت و حریم خصوصی که ریشه در فرهنگ ایرانی-اسلامی دارد، در معماری درونگرا و تفکیک فضاهای اندرونی (خصوصی) و بیرونی (عمومی) به خوبی تجلی یافته است.
پیمون (مدول) و تناسبات طلایی در طراحی فضاها، از اتاقها گرفته تا کل یک مجموعه، باعث ایجاد هماهنگی، نظم و زیبایی بصری میشد. تزئینات مانند کاشیکاری، گچبری و آجرکاری، تنها جنبه زیباسازی نداشتند، بلکه حامل مفاهیم عمیق فرهنگی و مذهبی بودند و به فضاها هویت و معنا میبخشیدند. نور در معماری سنتی عنصری مقدس و کلیدی بود. نحوه ورود نور به فضا از طریق ارسیها با شیشههای رنگی، نورگیرها و شباکها، فضایی روحانی، آرامشبخش و شاعرانه خلق میکرد.
وحدت انسان، طبیعت و معماری
در نهایت، شاهکار معماری سنتی، ایجاد یک وحدت یکپارچه میان این سه عنصر بود. حیاط مرکزی یک خانه کویری، نمونه کامل این وحدت است: این فضا همزمان نیاز انسان به حریم خصوصی، نور و فضای باز را تأمین میکند (پاسخ به انسان)؛ با ایجاد سایه، رطوبت و تهویه، با اقلیم گرم و خشک مقابله میکند (پاسخ به طبیعت)؛ و همه اینها را در قالب یک فضای معماری زیبا و کارآمد ارائه میدهد (معماری). آب در حوض، آسمان در بالا، گیاهان در باغچه و انسان در ایوان، همگی در یک قاب و در هماهنگی کامل با یکدیگر قرار میگیرند. این معماری به ما میآموزد که میتوان فضاهایی برای زندگی ساخت که نه تنها مصرفکننده منابع نباشند، بلکه به بخشی جداییناپذیر، محترمانه و پایدار از چرخه طبیعت و فرهنگ تبدیل شوند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.