پاورپوینت معماری سقانفار در 64 اسلاید به برسی بنای سنتی و مذهبی مازندارن میپردازد که در فروشگاه معماری نوین پروژه موجود می باشد. سقانفار بنايي آييني در مناطق شمالي ايران است كه براي عزاداري در ايام محرم ساخته شده و با توجه به اقليم استان هاي گيلان و مازندران ساختاري منحصر به فرد و ويژه اين مناطق به خود گرفته است. اين بناها معمولاً دركنار تكايا ساخته شده اند. در مراسم عزاداري، تكيه براي پيرمردان وميانسالان و سقانفار براي جوانان است تا شايد حضرت ابوالفضل العباس (ع) الگوي مناسبي براي آنان باشد. فروشگاه معماری نوین پروژه تخصصی ترین وب سایت معماری ارائه دهنده پروژه تمامی دروس دانشگاهی و پایان نامه های معماری در ایران می باشد.
فهرست مطالب
- نفار(nefār)
- سقانفار
- هنرهاي به كار رفته در سقانفار
- ستون ها
- سرستون
- تزئينات چوب در سه كنج
- سقف داخل
- نقاشي ها
- نقوش مذهبي
- نقوش گياهي
- خوشنويسي
پاورپوینت معماری سقانفار
متن پاورپوینت معماری سقانفار
نفار يا نپار، بالا خانه اي است كه بر روي پايه هاي چوبي استوار مي گردد ودرمزارع به منظور استراحت كشاورزان و نيز نگهباني از مزرعه در برابر حملات جانوراني مانند گراز و … ساخته مي شود. نفارها غالبا در دو طبقه ساخته مي شوند كه طبقة زيرين آن خا لي است و گاهي آن را براي ذخيرة مواد غذايي و يا نگهداري دام مورد استفاده قرار می دهند.
پاورپوینت معماری سقانفار
هنرهاي به كار رفته در سقانفار
از آنجا كه ماده اصلي در ساخت سقانفارها غالباً چوب است، و اكثر اجزاي آن مانند ستون ها، سقف، سرستون ها و نرده ها از چوب ساخته شده اند، سازندگان سقانفارها بر روي اين بخش هاي چوبي تزئيناتي را ايجاد كرده اند. اين تزئينات چوبي را مي توان با توجه به هريك از بخش هاي سقانفار چنين تقسيم بندي كرد: ستون ها -پايه ستون – سرستون – سقف داخل -سقف بيروني -تزئينات چوب در سه كنج.
پاورپوینت معماری سقانفار
تزئينات چوب در سه كنج
در سه كنج سقانفار و جايي كه ستون به عنوان پايه اي به سقف متصل مي شود، تزئينات چوبي زيبايي به چشم مي خورد. اين چوب هاي تراش خورده به نوعي شكل مقرنس را در معماري اسلامي تداعي مي كنند و گويي نماد پيوند آسمان و زمين و ستون و سقف هستند. اين قطعات چوبي تراش خورده درسقف سقانفار نيز با نظم و ترتيب خاصي بكارمي روند و هماهنگي و تقارن آ نها زيبايي خاصي به سقف مي دهند.
معماری سقانفار (یادمان مذهبی و سنتی مازندران)
سقانفارها، سازههای چوبی منحصربهفردی هستند که در محوطهی حسینیهها، تکایا و گورستانهای قدیمی استان مازندران یافت میشوند و به عنوان یکی از نمادهای شاخص معماری بومی و مذهبی این منطقه شناخته میشوند. این بناها که عمدتاً در دوره قاجار ساخته شدهاند، کاربری دوگانهای به عنوان مکانی برای تماشای مراسم تعزیه و عزاداری ماه محرم و همچنین به عنوان محلی برای استقرار موقت زنان و کودکان در طول این مراسم داشتهاند. واژه “سقانفار” یا “سقانپار” احتمالاً از ترکیب “سقا” و “تالار” یا “نپار” (به معنی مکانی بلند) گرفته شده و به جایگاهی برای بزرگداشت مقام سقای کربلا، حضرت ابوالفضل العباس (ع)، اشاره دارد.
معماری سقانفارها در عین سادگی، از غنای بصری و تکنیکهای اجرایی هوشمندانهای برخوردار است. این بناها معمولاً به صورت یک کوشک یا پاویون دو طبقه و تماماً از چوب ساخته میشوند. طبقه همکف که اغلب باز و فاقد دیوار است، بر روی پایههای چوبی قطوری قرار گرفته که آن را از رطوبت زمین دور نگه میدارد. این فضا معمولاً برای نشستن مردان یا به عنوان انبار استفاده میشده است. طبقه بالا که بخش اصلی بنا را تشکیل میدهد، دارای ایوانی است که دورتادور آن را نردههای چوبی خراطی شده احاطه کردهاند. دسترسی به این طبقه از طریق یک یا دو راه پله چوبی صورت میگیرد. سقف سقانفارها اغلب به صورت شیبدار و چهارترک (شبیه به کلاه درویشی) ساخته شده و با سفال یا لتهای چوبی (تختهکوبی) پوشانده میشود تا آب باران را به سرعت تخلیه کند.
آنچه سقانفارها را از سایر بناهای چوبی متمایز میکند، تزئینات خیرهکننده و نقاشیهای دیواری پرکاری است که تمام سطوح داخلی و خارجی طبقه بالا را پوشانده است. این نقاشیها که با رنگهای گیاهی و معدنی بر روی چوب اجرا شدهاند، گنجینهای ارزشمند از هنر عامیانه و مذهبی ایران به شمار میروند. موضوع اصلی این نقاشیها، صحنههایی از واقعه کربلا، داستانهای قرآنی، روایات مذهبی و همچنین نقوشی از فرشتگان، دیوها، حیوانات افسانهای و گل و بوتههای اسلیمی و ختایی است. این نگارهها با بیانی ساده و روایی، مفاهیم عمیق مذهبی و فرهنگی را به مخاطب عام منتقل میکنند. رنگهای زنده و شاد در کنار صحنههای غمانگیز عاشورا، تضادی تأملبرانگیز ایجاد میکند که از ویژگیهای هنر مردمی است.
سقانفارها نه تنها از نظر معماری و هنری، بلکه از منظر فرهنگی و اجتماعی نیز اهمیت دارند. این بناها نمادی از باورهای عمیق مذهبی مردم مازندران و ارادت آنها به اهل بیت (ع) هستند. ساخت و نگهداری این بناها به صورت مشارکتی و توسط اهالی محل انجام میشده و این امر حس همبستگی و تعلق اجتماعی را در میان جامعه محلی تقویت میکرده است. امروزه، بسیاری از این سازههای چوبی ارزشمند به دلیل فرسودگی، رطوبت و عدم رسیدگی در معرض تخریب قرار دارند. حفاظت و مرمت سقانفارها به عنوان یادمانهای مذهبی و سنتی مازندران، نه تنها برای حفظ یک سبک معماری بومی، بلکه برای پاسداشت بخشی مهم از هویت فرهنگی و هنری این سرزمین، امری ضروری است. این بناهای کوچک و بیپیرایه، راوی صادق داستانها، باورها و هنر نسلی هستند که ایمان خود را با چوب و رنگ درآمیختهاند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.