دانلود پاورپوینت معماری بررسی کاروانسراهای ایران

پاورپوینت معماری بررسی کاروانسراهای ایران در 73 اسلاید به برسی ویژگی های کاروانسرا ها در ایران میپردازد که در فروشگاه معماری نوین پروژه موجود است. در بیابان های یزد، کاروانسرای سنگی زیبایی قرار دارد که از روزگار صفویان تا به حال، پا برجا مانده است. کاروانسرای شگفت انگیزی به نام قلعه خرگوشی که بنای استوار و سنگی اش را باید در نزدیکی باتلاق گاوخونی ببینید. جایی در میانه جاده قدیمی یزد- اصفهان که تا شهر عقدا حدود شصت کیلومتر فاصله دارد. فروشگاه معماری نوین پروژه تخصصی ترین وب سایت معماری ارائه دهنده پروژه تمامی دروس دانشگاهی و پایان نامه های معماری در ایران می باشد.

فهرست مطالب

• کاروانسرای قلعه خرگوشی
• کاروانسرای قصربهرام
• کاروانسرای افضل
• کاروانسرای مادرشاه

پاورپوینت معماری بررسی کاروانسراهای ایران

متن پاورپوینت معماری بررسی کاروانسراهای ایران

كاروانسراها، مهمانخانه هاي بين راهي كشور ايران در طي قرون متمادي گذشته بوده و سابقه آن به دوره هخامنشي يعني بيش از دو هزار و پانصد سال قبل مي رسد. در مسير راه هاي مهم بين شهري، كاروانسرا ها به فاصله مسافتي كه كاروان در يك روز مي توانسته طي كند، ساخته مي شده است. به دليل خشكي نسبي آب و هوا در بخش عمده اي از كشور ايران و دور بودن شهر ها و آبادي ها از يكديگر، وجود نقاطي جهت استراحت و تهيه آذوقه در بين راه، امري حياتي و ضروري بوده و بدون وجود اين ايستگاه ها، طي طريق و ارتباط بين مناطق مختلف كشور غيرممكن بوده است.

پاورپوینت معماری برسی کاروانسراهای ایران

کاروانسرای قصر بهرام

کاروانسرای قصر بهرام د‌ر ۱۵۴ کیلومتری جنوب تهران و بر سر راه جاد‌ه سنگی قد‌یمی و کاروانروی کویری اصفهان ـ کاشان ـ گرمسار قرار د‌ارد. این جاد‌ه د‌ر طول مسیر خود‌ از کنار کاروانسرای عین‌الرشید‌ می‌گذرد و به جاده سنگفرش نیز معروف است. كاروانسرايى ۴ ايوانى كه ايوان غربى آن جايگاهى شاهانه دارد؛ جوى آب تراشيده شده از سنگ كه از چشمه‌اى در دل كوه آب را به حوض وسط حياط مى‌رسانده و حدود ۵ كيلومتر تا سر چشمه امتداد يافته است. زحماتى كه براى ساختن اين بنا در اين مكان انجام گرفته است كاخ آپادانا را با باغ‌هاى افسانه‌اى‌اش تداعى مى‌كند.

کاروانسرای افضل

این بنا در شهر شوشتر و

پاورپوینت معماری برسی کاروانسراهای ایران

در ضلع غربی خیابان طالقانی–کوچه سنگ فرش، واقع است. این کاروانسرا در دوره قاجاریه ساخته شده است. در گذشته مرکز توزیع غله بوده است. این کاروانسرا به سبک معماری سنتی بصورت دوره ساز بنا شده و شامل یک طبقه یا شبستان (زیر زمین) می‌باشد. مساحت کل بنا 1000 متر مربع و بخش آجری نوساز در ضلع جنوبی 350 متر است.nکاروانسرای افضل یکی از سالمترین کاروانسراهای شوشتر بوده و تا حد زیادی از دخل و تصرفات مصون مانده است. این بنا با شماره 7940 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده و دارای مالکیت خصوصی است.

معماری کاروانسراهای ایران: نگین‌های درخشان جاده ابریشم

کاروانسراها، یکی از منحصربه‌فردترین و تأثیرگذارترین گونه‌های معماری در تاریخ ایران هستند که نقشی حیاتی در توسعه تجارت، ارتباطات فرهنگی و امنیت راه‌ها در پهنه وسیع این سرزمین ایفا می‌کردند. این بناهای شکوهمند که در فواصل معین در طول جاده‌های اصلی، به ویژه جاده ابریشم، ساخته می‌شدند، بسیار فراتر از یک اقامتگاه ساده بین‌راهی بودند. کاروانسراها در واقع مراکز اقتصادی، اجتماعی و اطلاعاتی کوچکی بودند که به مثابه شریان‌های حیاتی، تمدن‌ها و فرهنگ‌ها را به یکدیگر پیوند می‌دادند. معماری کاروانسراهای ایران، بازتابی از هوش، خلاقیت و درک عمیق معماران ایرانی از نیازهای مسافران و شرایط اقلیمی هر منطقه است.

اگرچه ساخت چنین بناهایی ریشه‌هایی در دوران هخامنشی (با عنوان چاپارخانه) دارد، اما اوج شکوفایی معماری کاروانسراها به دوران اسلامی، به خصوص در دوره‌های سلجوقی، صفوی و قاجار بازمی‌گردد. در دوران سلطنت شاه عباس صفوی، با هدف رونق تجارت و تأمین امنیت راه‌ها، شبکه گسترده‌ای از کاروانسراها در سراسر ایران ساخته یا بازسازی شد که بسیاری از آن‌ها امروزه به عنوان شاهکارهای معماری شناخته می‌شوند.

ساختار و پلان کاروانسراهای ایران از یک الگوی کلی و بسیار کارآمد پیروی می‌کند. پلان اکثر کاروانسراها چهار ایوانی است که حول یک حیاط مرکزی بزرگ شکل گرفته است. این ساختار درون‌گرا، امنیتی کامل را برای کاروانیان و اموالشان در برابر راهزنان و شرایط سخت جوی فراهم می‌کرد. ورودی کاروانسرا معمولاً یک سردر بلند و باشکوه بود که علاوه بر جنبه زیبایی‌شناختی، به عنوان یک نشانه از فاصله دور عمل می‌کرد. پس از عبور از هشتی ورودی، حیاط مرکزی پدیدار می‌شد که مرکز اصلی فعالیت‌های کاروانسرا بود.

در اطراف حیاط، حجره‌ها یا اتاق‌های اقامتی برای مسافران قرار داشتند. این حجره‌ها معمولاً در یک طبقه یا گاهی در دو طبقه ساخته می‌شدند و هر کدام ایوانچه‌ای کوچک در جلوی خود داشتند. طراحی حجره‌ها ساده اما کارآمد بود و نیازهای اولیه مسافران را برآورده می‌کرد. در پشت حجره‌ها، اصطبل‌های طویل و سرپوشیده برای نگهداری چهارپایان (اسب، شتر و قاطر) تعبیه شده بود. این تفکیک هوشمندانه فضای انسان و دام، از نظر بهداشتی و آسایش بسیار حائز اهمیت بود. در چهار گوشه بنا نیز معمولاً برج‌های دیده‌بانی برای افزایش امنیت قرار داشت.

معماران ایرانی در ساخت کاروانسراها، توجه ویژه‌ای به شرایط اقلیمی هر منطقه داشتند. در مناطق گرم و خشک، از دیوارهای ضخیم خشتی یا آجری، سقف‌های گنبدی و بادگیر برای خنک نگه داشتن فضا استفاده می‌شد. حیاط مرکزی با حوض آبی در وسط، به تلطیف هوا کمک می‌کرد. در مقابل، در مناطق کوهستانی و سردسیر، پلان‌ها متراکم‌تر و فضاها سرپوشیده‌تر بودند تا از اتلاف گرما جلوگیری شود.

کاروانسراها را می‌توان بر اساس موقعیت قرارگیری به دو دسته اصلی تقسیم کرد: کاروانسراهای برون‌شهری و کاروانسراهای درون‌شهری. کاروانسراهای برون‌شهری که در دل جاده‌ها و بیابان‌ها ساخته می‌شدند، ساختاری قلعه‌مانند و مستحکم داشتند. اما کاروانسراهای درون‌شهری که در بافت بازارها و مراکز شهرها قرار داشتند، علاوه بر اقامت، نقش مهمی به عنوان مرکز تجارت و انبار کالا (حجره‌داری) ایفا می‌کردند و معمولاً فاقد برج و باروی دفاعی بودند.

امروزه بسیاری از این کاروانسراهای تاریخی مانند کاروانسرای زین‌الدین در یزد (با پلان مدور منحصربه‌فرد)، کاروانسرای مادرشاه (هتل عباسی) در اصفهان و کاروانسرای سعدالسلطنه در قزوین، پس از مرمت و بازسازی، به عنوان هتل، اقامتگاه بوم‌گردی، بازارچه صنایع دستی و مرکز فرهنگی تغییر کاربری داده و جانی دوباره یافته‌اند. این بناهای ارزشمند، یادگارهایی گران‌بها از تاریخ غنی معماری و فرهنگ ایران هستند که داستان سفرهای دور و دراز و تبادلات فرهنگی را در دل دیوارهای آجری خود حفظ کرده‌اند.