پروژه معماری فرهنگسرا با مدارک کامل (فایل مکس – شیت – مدارک فنی)

پروژه معماری فرهنگسرا دارای 3 طبقه پلان مبلمان شده معماری و مدارک تکمیلی می باشد. پروژه فرهنگسرا از موضوعات مهم در دوره کارشناسی معماری است که به دلیل ریزفضاها و طراحی بخصوص جزو موضوعات پر تکرار می باشد. مدارک فنی شامل تمامی پلان ها، برش و سایت پلان ها می باشد و همچنین با وجود فایل مکس دانشجو می تواند طراحی را طبق گفته های استاد و سلیقه خود ویرایش کند. در ادامه به برسی کامل پروژه معماری فرهنگسرا خواهیم پرداخت.

مدارک موجود پروژه معماری فرهنگسرا

• مدارک فنی و ترسیمی کامل (سایت پلان، پلان های تمامی طبقات، برش ها، نماها اصلی و …)
• رندرهای بسیار با کیفیت خارجی
• فایل تری دی مکس max
• فایل لایه باز فتوشاپ (قابل ویرایش)
• شیت بندی

مدارک ترسمی پروژه معماری فرهنگسرا

• سایت پلان معماری
• پلان طبقه همکف
• پلان طبقه اول
• پلان طبقه دوم
• نمای شمالی
• نمای شرقی
• برش A-A
• برش B-B

پروژه معماری فرهنگسرا

پروژه معماری فرهنگسرا

پروژه معماری فرهنگسرا

معرفی پلان پروژه معماری فرهنگسرا

پروژه فرهنگسرا دارای پیچیدگی طراحی از لحاظ ریزفضا ها و همچنین جایگذاری انها در بخش‌های مختلف و طبقات می‌باشد که در این پروژه معماری تمامی ریز فضاهای استاندارد در طراحی به کار برده شده است همچنین استفاده از فرم ها و پوسته های مناسب در حجم توانسته از شاخص بودن این پروژه معماری را به نمایش بگذارد همچنین مرکزیت کامل و استفاده از فرم های هندسی کشیده در قرار گیری هر یک از ریز فضاها و بسته به نوع کاربری کمک کرده است.

پلان طبقه همکف

که نسبت به طبقات فوقانی بیشترین مساحت را به خود اختصاص داده است و دارای یک ورودی اصلی با عرض بزرگ که حالت دعوت کنندگی را به افراد مراجعه کننده می دهد از ضلع جنوبی می باشد که بعد از وارد شدن به لابی مرکزی که طراح با استفاده از صندلی ها در دور تا دور ستون ها توانسته از فضای استراحت را ایجاد کند می رسیم تمامی ریزفضا ها دارای دسترسی از لابی مرکزی می‌باشد با استفاده از راه پله که در ضلع شرقی قرار گرفته است می توان به طبقات فوقانی راه یافت از مهم ترین ریز فضاها در طبقه همکف که به دلیل رعایت اصول ایمنی در این طبقه طراحی شده است و سالن آمفی تئاتر آن می باشد همچنین اتاق های جلسات و اتاق مدیریت با ریسک و غذاهایی که بخش اداری باید داشته باشد در طبقه همکف طراحی شده است از فضاهای دیگر در طبقه همکف می توان به گالری موقت کارگاه ها اشاره کرد غربی شامل فضاهای مربوط به بخش اداری نمازخانه و سرویس های بهداشتی می باشد که به دلیل دریافت نور مناسب طراح از تمامی جنبه ها استفاده کرده است.

پلان طبقه اول

نسبت به طبقه همکف مساحت کمتری را به خود اختصاص داده است بعد از بالا آمدن از راه پله مرکزی به طبقه اول می‌رسیم که سعی کرده است و ظاهرا مربوط به معماری را در طبقه اول جای دهد اتاق های ترسیم مربوط به معماری و همچنین کلاس های تئوری آموزشی نرم افزار و دروس معماری در طبقه اول قرار گرفته است همچنین از بخش‌های دیگر طبقه اول به عنوان گالری های موقت کارهای برتر و همچنین نمایش کارهای دانشجویان و افراد معروف استفاده شده است در پروژه فرهنگسرا قرار دادن تمامی فضاهای مربوط به هنر الزامی می باشد که طراحی نیز از این اصل اساسی طراحی را در این پروژه معماری رعایت کرده است از مهمترین عوامل که باید در طراحی مربوط به ریز فضاهای معماری رعایت شود دریافت نور کافی از تمامی جهات می باشد که با استفاده از پنجره ها و همچنین قرارگیری حجم در موقعیت مناسب این امکان فراهم شده است.

پلان طبقه دوم و سوم

در این طبقات رفته رفته از مساحت آن ها کم می شود فضاهای اساسی و فرهنگی همچون کتابخانه که می توانند عضو اصلی در مکان های عمومی و همچنین خصوصی باشد در نظر گرفته شده است به دلیل اهمیت بالای این فضا طراح سعی کرده است ریزفضاهای دیگر را نیز در نظر گرفته باشد که شامل اتاق مطالعه بانوان و آقایان و همچنین مسئول دفتر کتاب خانه که افراد مراجعه کننده در بهترین شرایط به مطالعه بپردازند همچنین برای افراد علاقه مند به کامپیوتر ریز فضایی در قسمت لابی طبقه دوم در نظر گرفته شده است که سیستم های کامپیوتر نیز در این اتاق قرار می گیرند همچنین برای گذراندن اوقات فراغت و همچنین استراحت فضای کافی شاپ و آشپزخانه در طبقه سوم که دارای دید مناسب و مشرف به سایت پلان می باشد طراحی شده است.

پروژه معماری فرهنگسرا

فرهنگسرا (Cultural Center) به عنوان یکی از مهم‌ترین فضاهای عمومی در شهرهای معاصر، نقشی فراتر از یک ساختمان فرهنگی صرف ایفا می‌کند. این مکان، یک “گره اجتماعی” است که فرصتی برای آموزش، تعامل، آفرینش هنری و گذران اوقات فراغت برای اقشار مختلف جامعه فراهم می‌آورد. پروژه معماری یک فرهنگسرا، چالشی برای خلق فضایی است که هم پاسخگوی نیازهای عملکردی متنوع خود باشد و هم بتواند به عنوان یک کاتالیزور برای ارتقای حیات فرهنگی و اجتماعی محله یا شهر عمل کند. طراحی یک فرهنگسرا، طراحی یک “بستر” برای رویدادهای فرهنگی است.

یک فرهنگسرا بر خلاف فضاهای تک‌عملکردی مانند سینما یا کتابخانه، ماهیتی چندعملکردی و ترکیبی دارد. این ویژگی، برنامه فیزیکی آن را پیچیده و متنوع می‌سازد. یک پروژه جامع فرهنگسرا معمولاً شامل حوزه‌های فضایی زیر است:

1. حوزه آموزشی و پژوهشی: این بخش به فعالیت‌های آموزشی و مطالعاتی اختصاص دارد و قلب فکری مجموعه محسوب می‌شود.

• کتابخانه: شامل سالن مطالعه عمومی، بخش کودک و نوجوان، مخزن کتاب و بخش مرجع.
• کلاس‌های آموزشی: فضاهایی انعطاف‌پذیر برای برگزاری دوره‌های مختلف هنری، ادبی، علمی و…
• کارگاه‌ها: فضاهای تخصصی برای فعالیت‌های عملی مانند نقاشی، سفالگری، موسیقی یا کار با کامپیوتر.

2. حوزه نمایشی و گردهمایی: این بخش برای رویدادهای جمعی و اجراهای هنری طراحی می‌شود و ویترین فرهنگی مجموعه است.

• سالن آمفی‌تئاتر یا بلک‌باکس (Black Box): فضایی برای اجرای تئاتر، کنسرت، سخنرانی و نمایش فیلم. سالن‌های بلک‌باکس با قابلیت چیدمان متغیر صحنه و صندلی‌ها، انعطاف‌پذیری بیشتری را فراهم می‌کنند.
• گالری نمایش آثار هنری: فضایی با نورپردازی مناسب و دیوارهای خنثی برای نمایش آثار هنرهای تجسمی مانند نقاشی، عکاسی و مجسمه‌سازی.

3. حوزه اجتماعی و خدماتی: این بخش به تعاملات غیررسمی و ارائه خدمات رفاهی به مراجعین اختصاص دارد و به ایجاد فضایی پذیرا و زنده کمک می‌کند.

• ورودی و لابی: به عنوان فضای خوشامدگویی، اطلاع‌رسانی و توزیع حرکت، باید فضایی باز، خوانا و جذاب باشد.
• کافه یا رستوران: مکانی برای استراحت، ملاقات و گفتگوهای غیرر رسمی که به افزایش سرزندگی مجموعه کمک می‌کند.
• فضای باز و محوطه: حیاط، بام سبز (Roof Garden) یا پلازای شهری که می‌تواند به عنوان فضایی برای رویدادهای روباز و تعاملات اجتماعی عمل کند.
• بخش اداری و پشتیبانی: شامل دفاتر مدیریت و کارکنان، انبارها و تأسیسات.

یکی از کلیدی‌ترین جنبه‌ها در طراحی فرهنگسرا، ارتباطات فضایی و سیرکولاسیون است. مسیرهای حرکتی باید واضح و منطقی باشند و ارتباط بصری مناسبی بین فضاهای مختلف برقرار شود. لابی مرکزی معمولاً به عنوان قلب سازماندهی فضاها عمل می‌کند که سایر بخش‌ها از آن منشعب می‌شوند.

مبانی نظری پروژه طراحی فرهنگسرا

طراحی یک فرهنگسرای موفق بر پایه مجموعه‌ای از مبانی نظری شکل می‌گیرد که بر نقش اجتماعی و فرهنگی معماری تاکید دارند.

معماری به مثابه پلتفرم اجتماعی (Architecture as a Social Platform):

این نظریه، فرهنگسرا را نه به عنوان یک “ظرف” برای فعالیت‌ها، بلکه به عنوان یک “بستر” یا “پلتفرم” برای تعاملات اجتماعی می‌بیند. در این دیدگاه، فضاهای “بینابینی” (In-between Spaces) مانند راهروها، لابی‌ها، پاگردها و فضاهای باز، به اندازه خود سالن‌ها و کلاس‌ها اهمیت دارند. معماری باید با ایجاد فضاهای نشستن غیررسمی، گوشه‌های دنج برای گفتگو، و برقراری ارتباط بصری بین فعالیت‌های مختلف، برخوردها و تعاملات پیش‌بینی‌نشده را تشویق کند. هدف، تبدیل فرهنگسرا به یک “اتاق نشیمن شهری” است.

انعطاف‌پذیری و چندعملکردی بودن (Flexibility & Multi-functionality):

نیازهای فرهنگی یک جامعه دائماً در حال تغییر است. یک فرهنگسرا که امروز ساخته می‌شود، باید بتواند پاسخگوی نیازهای بیست سال آینده نیز باشد. بنابراین، اصل انعطاف‌پذیری در طراحی آن حیاتی است. این اصل می‌تواند از طریق استفاده از دیوارهای متحرک، سیستم‌های مبلمان مدولار، و طراحی فضاهایی با قابلیت تغییر کاربری (مانند یک گالری که بتواند به فضای برگزاری کارگاه نیز تبدیل شود) محقق گردد. معماری باید “آینده” را در دل خود داشته باشد.

شفافیت و دعوت‌کنندگی (Transparency & Invitation):

فرهنگسرا یک نهاد عمومی است و باید برای همه مردم پذیرا و در دسترس باشد. معماری می‌تواند این حس دعوت‌کنندگی را از طریق “شفافیت” فیزیکی و بصری ایجاد کند. استفاده از جداره‌های شیشه‌ای بزرگ در طبقه همکف، به عابران پیاده اجازه می‌دهد تا فعالیت‌های داخل را ببینند و به ورود ترغیب شوند. این کار مرز بین “درون” و “بیرون” را کمرنگ کرده و فرهنگسرا را به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی شهری تبدیل می‌کند.

دموکراسی فضایی و دسترسی‌پذیری (Spatial Democracy & Accessibility):

یک فرهنگسرا باید متعلق به همه اقشار جامعه، با هر سن، جنسیت، توانایی جسمی یا پایگاه اجتماعی، باشد. این اصل بر “طراحی جهانی” (Universal Design) تاکید دارد؛ یعنی طراحی فضاها به گونه‌ای که برای همه، از جمله افراد دارای معلولیت، سالمندان و کودکان، قابل استفاده باشد (ایجاد رمپ، آسانسور، سرویس‌های بهداشتی مناسب و غیره). علاوه بر دسترسی فیزیکی، دسترسی “روانی” نیز مهم است؛ یعنی فضا نباید آنقدر نخبه‌گرا و رسمی طراحی شود که برخی از اقشار جامعه از ورود به آن احساس بیگانگی کنند.

معماری زمینه‌گرا و هویت‌ساز (Contextual & Identity-Making Architecture):

فرهنگسرا باید با زمینه و بستر فرهنگی و کالبدی خود گفتگو کند. این بنا نباید یک حجم بیگانه و بی‌ارتباط با محیط اطرافش باشد. زمینه‌گرایی می‌تواند از طریق استفاده از مصالح بومی، الهام از الگوهای معماری محلی در قالبی مدرن، یا پاسخگویی به خطوط و مقیاس ساختمان‌های همجوار صورت گیرد. یک فرهنگسرای موفق، ضمن داشتن بیانی معاصر، به تقویت و بازآفرینی هویت فرهنگی مکان خود کمک می‌کند.