دانلود پاورپوینت اصول و ضوابط طراحی مجتمع های تجاری و تفریحی

پاورپوینت اصول و ضوابط طراحی مجتمع های تجاری و تفریحی در 32 اسلاید به برسی مجتمع های مسکونی پرداخته است و در وب سایت معماری نوین پروژه موجود می باشد. زيرزمين با كاربرى انبارى در صورتيكه ارتفاع آن از جدول خيابان تا زير سقف 1/20 بيشتر نباشد و پا به صورت پاركينگ باشد در كليه كاربريها جزء تراكم ساختمانى محسوب نمى‏شود. سطح زيربناء در طبقه همكف تا ميزان 100 درصد مساحت عرصه مى‏تواند باشد. سطح كل طبقات: در مركز محله حداكثر تا ميزان 250 درصد و در مركز ناحيه حداكثر تا ميزان 350 درصد مساحت عرصه مى‏تواند باشد. رعايت عقب نشينى جانبى نسبت به پلاكهاى مجاور در ساختمانهاى تجارتى تا چهار طبقه باشد عقب نشينى نسبت به پلاكهاى مجاور 2 متر از روى طبقه همكف الزاميست. فروشگاه معماری نوین پروژه تخصصی ترین وب سایت معماری ارائه دهنده پروژه معماری تمامی دروس دانشگاهی و پایان نامه های معماری در ایران می باشد.

فهرست مطالب

• ضوابط و استانداردهای عمومی
• مقررات ساختمانی در حوزه ی تجاری و تفریحی
• مقررات ساختمانی در تجارت شهری
• مقررات تفکیک زمین های واقع در حوزه استفاده از زمین های تجاری
• استانداردهای طراحی مجتمع های تجاری و تفریحی
• مقررات ساخت و سازهای تجاری برای معلولین
• طراحی رستوران در فضای باز
• نمونه موردی

پاورپوینت اصول و ضوابط طراحی مجتمع های تجاری و تفریحی

متن پاورپوینت اصول و ضوابط طراحی مجتمع های تجاری و تفریحی

سطح كل طبقات مساوى با 500 درصد سطح كل زمين سطح طبقه همكف و اول حداكثر 100 درصد كل زمين مى‏تواند با استفاده در اين نوع ساختمانهاى تجارتى عقب شى‏ء جانبى نسبت به پلاكهاى مجاور از طبقه اول به بعد به متراژ 2 متر بايستى رعايت شود.

تبصره 1: سطح زير بنا در طبقه همكف و اول معادل 100 درصد مساحت زمين باشد. در ساير طبقات نيز پس از رعايت عقب نشينى جانبى و عقب نشينى محدوديت ارتفاع نسبت به عرض ممر مى‏توان باقيمانده سطح هر طبقه )طبقات 2 و 3…) به زير بنا اختصاص داده شود. مشروط بر اينكه سطح كل زير بنا از سطح مجاز از 500 درصد تجاوز ننمايد. چنانچه در پلاكهاى تجارتى تصد احداث ساختمان به صورت مختلط تجارتى و مسكونى باشد، بايستى از ضابطه مسكونى يا تراكم زياد يعنى 240 درصد استفاده شود كه در اين حالت در طبقه همكف تا ميزان 60 درصد سطح كل زمين را مى‏توان به تجارتى اختصاص داد.

پاورپوینت اصول و ضوابط طراحی مجتمع های تجاری و تفریحی

درب‏هاى ورودى

در ساختمانى كه مساحت مفيد كف آن بيش از 1500 سانتى متر مربع است تمامى حياطها بايد داراى ورودى و خروجى باشند و ورودى و خروجى بايد حتى الامكان از يكديگر دور باشند و ورودى‏ها و گذرگاه‏ها حداقل ارتفاع و عرض ورودى در طبقه همكف 3700 ميلى متر است. دسترسى به لوازم آتش خاموش كنى بايد مهيا باشد. دايره گردش براى اين لوازم 17 متر است. جاده‏ها بايد ظرفيت بار 10/1 تن داشته باشند. حداكثر فاصله هر نقطه از ورودى بايد 25 متر باشد. در طبقه همكف عرض خروجى‏ها و گذرگاه‏هاى اصلى مشتريان بايد 200 نفر اول 1070 ميلى متر و براى هر 25 ميلى متر به عرض قبلى اضافه مى‏شود. هرگاه 2 خروجى وجود اشته باشد عرض هر كدام از آنها بايد همه اعضاى مشغول در فروشگاه كافى باشد.

پاورپوینت اصول و ضوابط طراحی مجتمع های تجاری و تفریحی

ظرفيت كريدور

شرايط رفت و آمد عبارت از 3/0 P/m است. P/m به معنى هر متر مربع مى‏باشد و شرايط تراكم بيشتر وضعيت افراد هميشه قادر نيستند با سرعت طبيعى خود راه بروند و حتى نمى‏توانند از افرادى كه آهسته‏تر راه مى‏روند سبقت بگيرند. پيشينه تراكم جمعيت قابل قبول براى طراحى محوطه‏هاى سير كولاسيون مردم 4/1 P/m است. تحت اين تراكم جمعيت، بيشتر افراد آهسته‏تر از سرعت طبيعى خود راه مى‏روند. و اندكى احساس ناراحتى مى‏كنند. براى مسافت‏هاى كوتاه در مسير، تا حدود 0003m تراكم بيشترى براى جمعيت مجاز است. اما به شرطى كه در پيش و بعد از اين مسافت پر تراكم )مانع( فضاهاى بازتر با عرض بيشتر وجود داشته باشد.

دانلود پاورپوینت اصول و ضوابط طراحی مجتمع‌های تجاری و تفریحی

مجتمع‌های تجاری-تفریحی مدرن، دیگر صرفاً مکانی برای خرید نیستند؛ آن‌ها به “مقاصد شهری” (Urban Destinations) تبدیل شده‌اند، فضاهای عمومی چندعملکردی که در آن، خرید با تفریح، سرگرمی، رویدادهای فرهنگی و تعاملات اجتماعی در هم آمیخته است. طراحی این مجموعه‌های عظیم، یک چالش پیچیده در معماری و شهرسازی است که نیازمند درک عمیقی از روانشناسی مصرف‌کننده، اصول برنامه‌ریزی شهری و استراتژی‌های خلق فضاهای عمومی جذاب است. یک مجتمع موفق، “ماشینی برای فروش” است که در کالبد یک “مکان اجتماعی” سرزنده و پویا عمل می‌کند.

مبانی نظری پروژه: روانشناسی محیطی و نظریه مکان‌سازی

طراحی این مجتمع‌ها بر پایه نظریه‌هایی استوار است که به تحلیل رفتار انسان در فضاهای عمومی و تجاری می‌پردازند.

1. روانشناسی محیطی و رفتار مصرف‌کننده:
   • جلوه گروئن (Gruen Effect): این مفهوم که توسط ویکتور گروئن (پدر مراکز خرید مدرن) مطرح شد، به وضعیتی اشاره دارد که در آن، طراحی محیط به قدری جذاب و گیج‌کننده است که بازدیدکنندگان هدف اصلی خود از آمدن را فراموش کرده و به گشت‌وگذار و خریدهای ناگهانی ترغیب می‌شوند. این امر از طریق ایجاد مسیرهای غیرمستقیم، حذف ساعت و پنجره‌های رو به بیرون (در مدل‌های قدیمی) و ایجاد یک محیط داخلی کنترل‌شده و ایده‌آل به دست می‌آمد.
   • اهمیت “زمان توقف” (Dwell Time): تحقیقات نشان می‌دهد که هرچه یک بازدیدکننده زمان بیشتری را در یک مجتمع سپری کند، احتمال خرید او نیز بیشتر می‌شود. بنابراین، هدف معماری، افزایش “زمان توقف” از طریق ایجاد فضاهای راحت برای نشستن، مکان‌های جذاب برای تماشا (مانند آب‌نما یا آتریوم) و ارائه خدمات تفریحی و غذایی متنوع است.
2. مکان‌سازی (Placemaking): این رویکرد در شهرسازی، به دنبال تبدیل “فضاها” (Spaces) به “مکان‌ها” (Places) است؛ یعنی فضاهایی که دارای هویت، معنا و حس تعلق هستند.
   • ایجاد یک “قلب” یا مرکز اجتماعی: یک مجتمع تجاری موفق باید دارای یک فضای مرکزی قدرتمند (مانند یک آتریوم بزرگ، یک میدان یا یک فضای باز) باشد که به عنوان نقطه کانونی و محل برگزاری رویدادها و تجمع مردم عمل کند.
   • ترکیب کاربری‌ها (Mixed-Use): ترکیب کاربری تجاری با کاربری‌های تفریحی (سینما، سالن بولینگ، شهربازی)، فرهنگی (گالری، کتاب‌فروشی) و اجتماعی (رستوران‌ها و کافه‌ها)، مجتمع را به یک مقصد جذاب برای طیف وسیعی از مردم با انگیزه‌های مختلف تبدیل می‌کند.
   • ارتباط با شهر: برخلاف مراکز خرید درون‌گرای نسل قدیم، رویکرد نوین بر ایجاد ارتباط قوی با بافت شهری اطراف تأکید دارد. ایجاد ورودی‌های متعدد، پلازاهای شهری در جلوخان، و نماهای فعال و شفاف، مرز بین مجتمع و شهر را کمرنگ می‌کند.

اصول و ضوابط کلیدی در طراحی

۱. سیرکولاسیون و مسیریابی (Circulation & Wayfinding): این مهم‌ترین عنصر در طراحی یک مجتمع تجاری است.

• مسیر حلقوی (Loop Circulation): طراحی مسیر حرکت به صورت یک حلقه، تضمین می‌کند که بازدیدکنندگان از مقابل تمام فروشگاه‌ها عبور کرده و به راحتی به نقطه شروع خود بازگردند.
• خط دید واضح (Sightlines): بازدیدکننده باید از هر نقطه بتواند مسیرها، پله‌های برقی، آسانسورها و فروشگاه‌های اصلی را به وضوح ببیند.
• لنگرگاه‌ها (Anchors): فروشگاه‌های بزرگ و معروفی (مانند یک هایپرمارکت، یک فروشگاه بزرگ پوشاک یا یک پردیس سینمایی) که در نقاط کلیدی و انتهای مسیرها قرار می‌گیرند و مانند آهنربا، جمعیت را به سمت خود و در طول مسیر می‌کشند.

۲. آتریوم (Atrium): آتریوم‌ها، فضاهای میان‌تهی عمودی هستند که قلب بصری و سازمان‌دهنده مجتمع را تشکیل می‌دهند.

• نقش‌ها: ایجاد حس گشایش و شکوه، فراهم کردن ارتباط بصری بین طبقات، تسهیل نورگیری طبیعی، و عمل به عنوان یک فضای مرکزی برای رویدادها.
• طراحی: آتریوم‌ها معمولاً در تقاطع مسیرهای اصلی قرار گرفته و محل استقرار پله‌های برقی، آسانسورهای شیشه‌ای و فضاهای نشستن هستند.

۳. طراحی ویترین و عمق فروشگاه (Storefront & Depth):

• “قانون ویترین”: حداکثر کردن طول ویترین فروشگاه‌ها برای جذب مشتری، یک اصل کلیدی است.
• عمق استاندارد: عمق فروشگاه‌ها معمولاً بین ۳ تا ۴ برابر عرض ویترین آن‌هاست تا از ایجاد فضاهای عمیق و تاریک جلوگیری شود.

۴. پارکینگ: پارکینگ یکی از حیاتی‌ترین بخش‌های یک مجتمع تجاری است و طراحی ناکارآمد آن می‌تواند کل پروژه را با شکست مواجه کند.

• دسترسی آسان: ورودی و خروجی‌های پارکینگ باید به راحتی از شریان‌های اصلی قابل دسترس باشند.
• مسیریابی داخلی واضح: مسیر حرکت در داخل پارکینگ باید ساده و خوانا باشد.
• اتصال به مجتمع: دسترسی از پارکینگ به طبقات تجاری باید از طریق چندین لابی مجهز به آسانسور و پله برقی صورت گیرد.

۵. فضاهای خدماتی و پشتیبانی (Back of House): یک شبکه کامل و مجزا از راهروها، آسانسورها و ورودی‌های خدماتی باید برای حمل بار به فروشگاه‌ها، جمع‌آوری زباله و تردد کارکنان طراحی شود. این شبکه باید کاملاً از دید مشتریان پنهان باشد.

۶. ضوابط فنی و ایمنی:

• ایمنی حریق: رعایت دقیق ضوابط آتش‌نشانی، از جمله طراحی مسیرهای خروج اضطراری، پله‌های فرار، سیستم‌های اسپرینکلر و تهویه دود، از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است.
• تأسیسات: به دلیل مقیاس بزرگ، این مجتمع‌ها نیازمند سیستم‌های تأسیسات مکانیکی و الکتریکی بسیار پیچیده و متمرکزی هستند.

نتیجه‌گیری

طراحی یک مجتمع تجاری-تفریحی، معماری پیچیده‌ای است که در آن، هنر و روانشناسی با مهندسی و اقتصاد تلاقی پیدا می‌کنند. یک طراح موفق، باید بتواند مانند یک کارگردان، حرکت توده‌های انسانی را در فضا هدایت کند، صحنه‌های جذاب و به یاد ماندنی بیافریند و در نهایت، فضایی را خلق کند که مردم نه از روی اجبار، بلکه با میل و رغبت، زمان خود را در آن سپری کنند. آینده این مجتمع‌ها، در گرو توانایی آن‌ها برای تبدیل شدن به فضاهای عمومی شهری سرزنده، پایدار و پاسخگو به نیازهای اجتماعی و فرهنگی جامعه است.