پاورپوینت معماری مصالح ساختمانی روستایی شامل 30 اسلاید کامل با مطالب و عکس ها می باشد که در فروشگاه معماری نوین پروژه موجود می باشد. روستاییان افرادی هوشمند هستند که از مواد و مصالح موجود در به در دسترس خود و تلاش برای بهره‌گیری هر چه بیشتر است آنها ساختمان هایی را ایجاد کرده اند که به بهترین شکل نیاز آنان را پاسخ می دهد. روستایی با استفاده از مصالح بومی خود و همچنین توجه به دوام آن و کم هزینه بودن و پرهیز از حمل و نقل بی جای مصالح به صورت صحیح از آنها استفاده کرده و نقش واقعی و کارآمد خود را در ایجاد این فضاهای مطلوب ایفا می نماید. فروشگاه معماری نوین پروژه تخصصی ترین وب سایت معماری ارائه دهنده پروژه تمامی دروس دانشگاهی و پایان نامه های معماری در ایران می باشد.
فهرست مطالب
- چادرها
- آلاچیق ها
- کپرها و بناهای حصیری
- ابنیه روستایی با مصالح سنگین
- ابنیه ساخته شده با خاک
- ابنیه ساخته شده با سنگ
- طاق ها و پوشش ها
- سازه های چوبی
پاورپوینت معماری مصالح ساختمانی روستایی
متن پاورپوینت معماری مصالح ساختمانی روستایی
چادرنشینی نوعی زندگی و معیشت انسانی است که دامپروری اساس فعالیت‌های اقتصادی آن را تشکیل می‌دهد. به عبارت دیگر کوچندگی حرکت متناوب و سالیانه گروه های انسانی است که برای تهیه آذوقه خود از جایی به جای دیگر کوچ می کنند. انسان ها به صورت گروه‌های کوچک و مرکب از چند خانواده برای تهیه غذا و شکار حیوانات از جایی به جای دیگر نقل مکان کردند.
پاورپوینت معماری مصالح ساختمانی روستایی
سیاه چادر
این بنای روستایی با مصالح سبک مورد استفاده عشایر و سایر روستانشینان، از چند جزوء ساده نظیر چادر، طناب، تیرک چوبی و میخ چوبی تشکیل می شود که مواد اولیه آن از موی بز دام کوچ نشینان و شاخه درختان موجود می باشد. این نوع مسکن تا اندازه ای استفاده کنندگان آن را از آسیب محفوظ نگه میدارد و اینگونه زندگی معمولاً خواص مناطق بیابانی و کوهستانی خشک و نیمه خشک است.
پاورپوینت معماری مصالح ساختمانی روستایی
ابعاد و اندازه کپر
این فضاهای مستطیلی شکل عرض آن به طول دسته های نی بستگی دارد معمولا بین دو و نیم تا سه متر است عرض این دهانه ها به ندرت به 5 – 6 متر می‌رسد اما طول آن حدود ۵ تا ۶ متر است ارتفاع آن نیز به عرض کپر بستگی دارد، ولیکن ارتفاع متداول آن در حدود دو تا دو نیم متر است.
معماری و مصالح ساختمانی روستایی: گنجینه‌ای از دانش بومی و پایداری
معماری روستایی، به عنوان یکی از اصیل‌ترین و پایدارترین شیوه‌های ساخت‌وساز، گنجینه‌ای گران‌بها از دانش و تجربه است که در طول هزاران سال و در تعامل مستقیم با طبیعت شکل گرفته است. این معماری که ریشه در نیازهای اولیه انسان برای سرپناه و امنیت دارد، بر پایه دو اصل بنیادین استوار است: همسازی با اقلیم و بهره‌گیری از مصالح بومی. برخلاف معماری شهری که اغلب تحت تأثیر مدها و سبک‌های وارداتی قرار می‌گیرد، معماری روستایی هویتی کاملاً وابسته به مکان دارد و در هر منطقه از ایران، با توجه به شرایط آب‌وهوایی و منابع طبیعی آن، چهره‌ای منحصربه‌فرد به خود می‌گیرد. مصالح ساختمانی در این نوع معماری، صرفاً موادی برای ساخت‌وساز نیستند، بلکه بخشی از هویت و فرهنگ آن سرزمین محسوب می‌شوند.
خشت و کاهگل، بدون شک، پرکاربردترین و نمادین‌ترین مصالح در معماری روستایی مناطق گرم و خشک و کویری ایران هستند. این مصالح که از ترکیب خاک رس، آب و کاه به دست می‌آیند، دارای ویژگی‌های منحصربه‌فردی هستند که آنها را برای این اقلیم ایده‌آل می‌سازد. خشت به دلیل ظرفیت حرارتی بالا، در طول روز گرمای شدید خورشید را به آرامی در خود ذخیره کرده و در شب‌های سرد کویری، آن را به تدریج به فضای داخلی پس می‌دهد و به این ترتیب به تعدیل دمای خانه کمک می‌کند. اندود کاهگل نیز علاوه بر آنکه عایق خوبی در برابر حرارت و رطوبت است، با رنگ خاکی خود، هماهنگی کاملی با محیط اطراف ایجاد می‌کند. گنبدها و طاق‌های خشتی، راه‌حل هوشمندانه معماران روستایی برای پوشش دهانه‌های بزرگ بدون نیاز به چوب (که در این مناطق کمیاب است) بوده است.
در مناطق کوهستانی و سردسیر، سنگ و چوب به عنوان مصالح اصلی خودنمایی می‌کنند. سنگ به دلیل فراوانی و مقاومت بالا، برای ساخت پی‌ها و دیوارهای باربر (کرسی‌چینی) مورد استفاده قرار می‌گیرد. دیوارهای سنگی ضخیم، به عنوان یک توده حرارتی عمل کرده و از اتلاف گرمای داخل خانه در زمستان‌های سرد جلوگیری می‌کنند. چوب نیز که در این مناطق به وفور یافت می‌شود، برای ساخت سقف‌های مسطح یا شیب‌دار، تیرها، ستون‌ها، درها و پنجره‌ها به کار می‌رود. ترکیب سنگ و چوب، علاوه بر استحکام و کارایی، بافتی زیبا و هماهنگ با طبیعت کوهستانی ایجاد می‌کند. معماری پلکانی روستاهایی مانند ماسوله، نمونه‌ای برجسته از ترکیب هوشمندانه ساخت‌وساز سنگی با توپوگرافی منطقه است.
در نواحی شمالی ایران و سواحل دریای خزر که با رطوبت بالا و بارندگی فراوان همراه است، معماری و مصالح چهره‌ای دیگر به خود می‌گیرند. در این مناطق، چوب و مصالح گیاهی مانند ساقه برنج (شالی) و نی، نقش اصلی را ایفا می‌کنند. خانه‌ها برای در امان ماندن از رطوبت زمین، بر روی سکوهای چوبی یا سنگی (کرسی) ساخته می‌شوند. دیوارها اغلب از چوب یا ترکیبی از چوب و گل (دیوار زگالی) هستند و سقف‌ها به صورت شیب‌دار و با پوششی از سفال یا ساقه‌های گیاهی ساخته می‌شوند تا آب باران را به سرعت تخلیه کنند. وجود ایوان‌های وسیع و باز (تلار)، امکان استفاده از فضای نیمه‌باز و بهره‌گیری از جریان هوا را در فصول گرم و مرطوب فراهم می‌کند. در نهایت، شناخت و استفاده از مصالح ساختمانی روستایی، نه تنها به حفظ محیط زیست و کاهش مصرف انرژی کمک می‌کند، بلکه به احیای هویت فرهنگی و معماری بومی ما نیز می‌انجامد؛ دانشی که امروزه در قالب مفاهیمی چون “معماری پایدار” و “ساخت‌وساز سبز” در سراسر جهان مورد توجه قرار گرفته است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.