پاورپوینت معماری مرمت دانشکده هنر ارومیه دارای 41 اسلاید با مطالب و عکس های مربوط و ویژگی هایی همچون مصالح به کار، سازه دانشکده، عوامل تخریب، قسمت آسیب شناسی و علت آسیب، اسکیس های دستی و غیره را مورد برسی قرار داده است که در فروشگاه معماری نوین پروژه موجود می باشد. فروشگاه معماری نوین پروژه تخصصی ترین وب سایت معماری ارائه دهنده پروژه تمامی دروس دانشگاهی و پایان نامه های معماری در ایران می باشد.
فهرست مطالب
- موقعیت جغرافیایی
- تاریخچه بنا
- موقعیت قرارگیری دانشکده
- پلان دانشکده
- نمای دانشکده
- برش دانشکده
- معرفی ساختمان دانشکده
- معماری و نقشه های بنا
- قدمت بنای دانشکده
- مصالح به کار رفته در بنا
- حیات پشتی دانشکده
- مصالح به کار
- سازه دانشکده
- عوامل تخریب
- قسمت آسیب شناسی و علت آسیب
- اسکیس های دستی
- فهرست
- منابع
پاورپوینت معماری مرمت دانشکده هنر ارومیه
متن پاورپوینت معماری مرمت دانشکده هنر ارومیه
مدرسه قديمي هدايت در بافت متراكم و مسكوني و در ضلع غربي خيابان امام كوچه مهر، اميرنظمي سابق احداث شده است . با توجه به نوع مصالح و فرم معماري و تاريخ احداث آن بسال 1303 مي باشد. قدمت آن به اواخر دوره قاجار مي رسد . اين بنا در واقع توسط شهرياران احداث شده است و در جنگ جهاني اول هم مدتي فرانسويها از بناي فوق استفاده نموده اند . ضمناً با توجه به اتصال ديوار جنوبي مسجد مناره به صحن مدرسه معلوم ميشود كه اين مسجد بعد از مدرسه هدايت ساخته شده است.
پاورپوینت معماری مرمت دانشکده هنر ارومیه
تاریخچه بنا
بنای هدایت یکی دیگر از خانههای قدیمی شهر ارومیه است که به مدرسه قدیمی هدایت مشهور است، این بنا در بافت متراکم و مسکونی و در ضلع غربی خیابان امام، در کوچه مهر یا همان امیرنظمی سابق احداث شده است. با توجه به نوع مصالح، فرم معماری و تاریخ، احداث آن به سال 1303 و قدمت آن به اواخر دوره قاجار میرسد. این بنا در واقع توسط شهریاران احداث شده است و در جنگ جهانی اول هم مدتی فرانسویها از بنای هدایت استفاده کردهاند.
پاورپوینت معماری مرمت دانشکده هنر ارومیه
عوامل تخریب بنا
بیشترین عامل مخرب که می توان از آن نام برد رطوبت است که به ویژه در فصل زمستان در قسمت ناحیه شمالی بنا که بعلت جهت جغرافیایی نور خورشید ،برف زیادی برروی آن باقی می ماند که تا حدودی باعث رطوبت وهمچنین تخریب بندهای میان آجرها شده است.
معماری مرمت دانشکده هنر ارومیه
مرمت و احیای بناهای تاریخی و بخشیدن کاربری جدید و متناسب به آنها، یکی از مهمترین رویکردها در جهت حفظ میراث معماری و فرهنگی یک کشور است. این فرآیند که به آن “احیا” (Revitalization) یا “تغییر کاربری تطبیقی” (Adaptive Reuse) نیز گفته میشود، به کالبد بیجان یک بنای تاریخی روحی دوباره میبخشد و با بازگرداندن آن به چرخه زندگی شهری، تداوم حیات آن را برای نسلهای آینده تضمین میکند. پروژه مرمت و تبدیل یک سربازخانه قدیمی به دانشکده هنر و معماری دانشگاه ارومیه، نمونهای موفق و قابل تامل از این رویکرد در ایران است. این پروژه نه تنها یک بنای تاریخی ارزشمند از دوره قاجار را از تخریب نجات داد، بلکه فضایی فرهنگی و آموزشی خلق کرد که در آن، دانشجویان هنر و معماری به صورت روزمره با تاریخ و هویت معماری گذشته خود در ارتباط مستقیم قرار میگیرند.
تاریخچه و معرفی بنای اولیه (سربازخانه ارومیه)
بنای اولیه که امروزه به عنوان دانشکده هنر و معماری مورد استفاده قرار میگیرد، بخشی از یک مجموعه بزرگ نظامی در شهر ارومیه بود که در دوره قاجار ساخته شده بود. این مجموعه که به “ساخلو” (واژهای ترکی به معنای پادگان) معروف بود، دارای ساختاری منسجم و برگرفته از معماری نظامی آن دوره بود. ساختمان اصلی، پلانی مستطیل شکل و کشیده دارد که پیرامون یک حیاط بزرگ مرکزی سازماندهی شده است. این ساختار درونگرا، ویژگی رایج در معماری سنتی و همچنین بناهای نظامی آن دوران است.
مصالح اصلی به کار رفته در بنا، آجر برای دیوارها و نماها، سنگ برای پیها و ازارهها و چوب برای پوشش سقف و درها و پنجرهها بوده است. نمای آجری ساختمان با تکرار ریتمیک طاقنماها و پنجرهها، ظاهری منظم و باصلابت به آن بخشیده است. این بنا در طول سالیان متمادی به عنوان یک مرکز نظامی کاربری داشت، اما پس از انتقال پادگان به مکانی دیگر، برای مدتی طولانی متروکه و بلااستفاده رها شد که این امر روند تخریب و فرسودگی آن را تسریع کرد.
فرآیند مرمت و چالشها
پروژه مرمت این بنا با چالشهای متعددی روبرو بود. اولین چالش، وضعیت فیزیکی وخیم بنا بود. فرسودگی شدید سقفهای چوبی، نفوذ رطوبت به دیوارها، تخریب بخشهایی از نما و الحاقات نابجایی که در طول زمان به بنا اضافه شده بود، از جمله مشکلات اصلی بودند.
گام اول در فرآیند مرمت، مطالعات و مستندنگاری دقیق بود. این مرحله شامل تهیه نقشههای وضع موجود، آسیبشناسی کامل بنا، شناسایی تکنیکهای ساخت سنتی و تحلیل سازهای آن میشد. بر اساس این مطالعات، طرح مرمت تدوین شد.
رویکرد اصلی در مرمت، حفظ اصالت بنا و حداقل مداخله بود. در بخش مرمت سازهای، سقفهای چوبی فرسوده با دقت برچیده و پس از مقاومسازی و اصلاح، مجدداً نصب شدند. دیوارهای آجری که دچار ترک یا رانش شده بودند، با روشهایی مانند دوخت و دوز، تقویت شدند. نمای آجری بنا با دقت پاکسازی و بندکشی مجدد شد و بخشهای تخریب شده با آجرهای همگون بازسازی شدند.
احیا و تطبیق با کاربری جدید
چالش اصلی در بخش احیا، تطبیق یک فضای نظامی قدیمی با نیازهای یک فضای آموزشی مدرن (دانشکده هنر و معماری) بود، به گونهای که هم اصالت بنا حفظ شود و هم نیازهای عملکردی جدید برآورده گردد. این فرآیند نیازمند یک طراحی هوشمندانه و خلاقانه بود.
- تبدیل فضاها: اتاقهای سربازان و فضاهای اداری پادگان، با حداقل تغییر در کالبد اصلی، به کلاسهای درس، آتلیههای معماری و کارگاههای هنری تبدیل شدند. سعی شد تا از فضاهای وسیع و با سقف بلند بنا به بهترین شکل برای کاربریهای جدید استفاده شود.
- ایجاد فضاهای جدید: برای تأمین فضاهایی که در بنای قدیم وجود نداشت، مانند سالن آمفیتئاتر، کتابخانه و فضاهای خدماتی، از دو راهکار استفاده شد. برخی از این فضاها در بخشهایی که کاملاً تخریب شده بودند، با معماری جدید اما هماهنگ با بنای قدیم، احداث شدند. در مواردی دیگر، با استفاده از سازههای سبک و برگشتپذیر در داخل حیاط یا فضاهای بزرگ، کاربریهای جدیدی تعریف شد.
- ساماندهی حیاط مرکزی: حیاط بزرگ مرکزی که قلب مجموعه است، به یک فضای پویا برای تعاملات دانشجویی، برگزاری نمایشگاههای روباز و فعالیتهای فرهنگی تبدیل شد.
- تأسیسات: یکی از بزرگترین چالشها، عبور دادن تأسیسات مدرن (برق، مکانیک، شبکه) از داخل یک بنای تاریخی بدون آسیب رساندن به آن بود. این کار با طراحی دقیق مسیرها و استفاده از داکتها و کانالهای مخفی انجام شد.
نتیجه نهایی، خلق فضایی منحصربهفرد است که در آن، گذشته و حال در کنار یکدیگر قرار گرفتهاند. دانشجویان در کالبدی تاریخی که خود یک اثر معماری قابل مطالعه است، به یادگیری علوم نوین معماری و هنر میپردازند. این پروژه نشان میدهد که چگونه میتوان با یک رویکرد مرمتی خردمندانه، به بناهای فراموششده هویتی دوباره بخشید و آنها را به مراکز فرهنگی و آموزشی زنده و پویا در قلب شهر تبدیل کرد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.