دانلود پاورپوینت برنامه فیزیکی طراحی فرودگاه

قبل از طراحی آکاهی کامل از ریز فضاها و برنامه فیزیکی طرح می تواند به طراح کمک کند تا با توجه به سرانه های استاندارد زیر بنای کافی برای موضوع در نظر بگیرد. برنامه فیزیکی فرودگاه همیشه جزء موضوعات و اطلاعات معماری بوده که به راحتی نمی توان به ان دست پیدا کرد. بنابراین فروشگاه معماری نوین پروژه تخصصی ترین وب سایت معماری برای شما پاورپوینتی کامل تحت عنوان پاورپوینت برنامه فیزیکی طراحی فرودگاه را در 28 اسلاید (قابل ویرایش) آماده و ارائه نموده است. در این پاورپوینت علاوه بر تعاریف کلی از فرودگاه، ریزفضاهای مربوط به بخش های مختلف فرودگاه را مورد بررسی قرار داده ایم و در انتها با ارائه یک نمونه موردی (فرودگاه امام خمینی تهران) سعی کرده ایم شما را با اصول طراحی پلان و فرم فرودگاه آشنا کنیم.

فهرست مطالب:

• مقدمه
• تعریف فرودگاه
• انواع فرودگاه
• ساختمان هاي جانبي فرودگاه
•  شناخت كلي بخش هاي مختلف فرودگاه
• تقسيمات اوليه انواع مسافر در فرودگاه
• گونه شناسی فرودگاه
• گونه های مختلف انتقال مسافران به هواپیما
• گونه های آرایش توقف هواپیما
• بررسي نمونه‌هايي از فرودگاه هاي موجود
• فرودگاه بين‌المللي امام خمینی تهران
• روند طراحي

اصول طراحی فرودگاه

تعریف فرودگاه:

فرودگاه به محدوده ای مکانی – فضایی اتلاق می شود که برای کنترل ارتباط هوایی بین نقاط مختلف بکار می رود. که دارای انواع مختلفی می باشد. در حالت کلی می توان فرودگاه را به 3 دسته فرودگاه کشوری و بین المللی (پرواز های داخلی و خارجی )، فرودگاه نظامی (پایگاه های نظامی) و فرودگاه های فنی (محل آزمایش هواپیما) تقسیم کرد.

1. فرودگاه های کشوری و بین المللی که برای فعالیت های حمل بار و ترابری، کارهای هوایی و هواپیمایی توریستی داخلی و بین المللی جهت حمل مسافر مورد استفاده قرار می گیرند.
2. فرودگاه های نظامی یا پایگاه های هوایی که در آن به غیر از هواپیماها، واحد‌های دیگر نیروی هوایی، هوا نیروز یا هوا دریا مستقرند.
3. فرودگاه های فنی که معمولا در جوار کارخانه‌های تولید هواپیما بر پا می شوند و هواپیماهای نمونه در آن به آزمایش های خود در زمین یا در حال پرواز می پردازند.

اصول طراحی فرودگاه

مهم ترین بخش های فرودگاه:

• ساختمان ترمينال مسافران
• كنترل‌ ها با بازرسي‌ها
• بخش هاي اداري
• سالن‌هاي انتظار مشايعين و مستقبلين
• بخش هاي خدماتي
• بارانداز
• سالن‌هاي check in
• سالن‌هاي انتظار قبل از پرواز
• سالن انتظار دريافت بار
• ساختمان ترمينال بار

اصول طراحی فرودگاه

ریز فضاهای مهم و مشترک فرودگاه ها:

• ورود و خروج فرودگاه
• پاركينگ‌ ها
• ترمينال مسافرين
• اپرون
• آتش‌نشاني
• حراست
• بخش اداري
• ساختمان هواشناسي
• ساختمان برق اضطراري
• ترمينال بار ( انجام امور گمرکی)
• ترمينال ويژه
• ساختمان تشريفات
• زمين سوختگيري
• مجموعه مسكوني
• مجموعه خدماتي، تفريحي
• برج مراقبت
• ساختمان بسته‌بندي و آماده سازي مواد غذايي هواپيماها

اصول طراحی فرودگاه

تقسيمات اوليه انواع مسافر در فرودگاه:

• مسافرین بین المللی (International Passengers): مسافرینی که بین کشورهای مختلف سفر می‌کنند و باید بازرسی‌های مرزی در مورد آنها انجام شود.
• مسافرین داخلی ( Interior Passengers): مسافرانی که داخل یک کشور سفر می‌کنند و نیاز به بازرسی مرزی ندارند.
• مسافرین خروجی (Departure Passengers): مسافرینی که از فرودگاه برای پرواز از آن استفاده می کنند و یا سفر را می‌خواهند شروع کنند.
• مسافرین ورودی (Arrival Passengers): مسافرینی که وارد فرودگاه می‌شوند و خیال سفر ندارند وبه مقصد رسیده اند.
• مسافرین عبوری (Transit Passengers): مسافرینی که وارد فرودگاه می شوند و با همان هواپیمای قبلی پرواز می‌کنند و به سفر خود ادامه می‌دهند.
• مسافرین انتقالی (Transfer Passengers): مسافرینی که وارد فرودگاه می‌شوند و با یک هواپیمای دیگر و احتمالا با بلیط دیگری عازم مقصد دیگری می‌شوند.

برنامه فیزیکی طراحی فرودگاه

برنامه فیزیکی طراحی فرودگاه سندی جامع و بنیادین است که به عنوان نقشه راه برای طراحی و توسعه یک فرودگاه عمل می‌کند. این برنامه، ترجمان نیازها، اهداف و عملکردهای یک فرودگاه به الزامات فضایی و کالبدی است. در واقع، برنامه فیزیکی مشخص می‌کند که یک فرودگاه به چه فضاها و امکاناتی، با چه مساحت و ویژگی‌هایی و با چه ارتباطی بین آن‌ها نیاز دارد تا بتواند به طور ایمن، کارآمد و راحت به مسافران، شرکت‌های هواپیمایی و سایر ذی‌نفعان خدمات‌رسانی کند. این سند بر اساس پیش‌بینی حجم ترافیک مسافر و بار، نوع پروازها (داخلی، بین‌المللی، باری)، و استانداردهای ملی و بین‌المللی هوانوردی (مانند مقررات ایکائو و یاتا) تدوین می‌شود.

برنامه فیزیکی فرودگاه را می‌توان به دو بخش اصلی “سمت خشکی” (Landside) و “سمت هوا” (Airside) تقسیم کرد. سمت خشکی شامل تمام فضاها و امکاناتی است که عموم مردم قبل از عبور از گیت‌های امنیتی به آن دسترسی دارند. مهم‌ترین جزء این بخش، ترمینال مسافری است. برنامه فیزیکی برای ترمینال، فضاهایی مانند سالن عمومی (Public Hall) شامل کانترهای پذیرش مسافر (Check-in)، سیستم‌های حمل و نقل چمدان، دفاتر فروش بلیط شرکت‌های هواپیمایی و اطلاعات پرواز را تعریف می‌کند. همچنین فضاهای تجاری مانند فروشگاه‌ها، رستوران‌ها، بانک‌ها و خدمات کرایه خودرو نیز در این بخش جانمایی می‌شوند. مسیرهای دسترسی به فرودگاه، شامل جاده‌ها، ایستگاه‌های تاکسی، اتوبوس و مترو، و همچنین پارکینگ‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت برای خودروهای شخصی، بخش حیاتی دیگری از سمت خشکی هستند که باید با ظرفیت مناسب و دسترسی آسان طراحی شوند.

سمت هوا به کلیه مناطق با دسترسی محدود اطلاق می‌شود که پس از بازرسی امنیتی قرار دارند و به هواپیماها خدمات‌رسانی می‌کنند. برنامه فیزیکی در این بخش، الزامات مربوط به سالن ترانزیت یا سالن پرواز را مشخص می‌کند. این فضا شامل گیت‌های خروج (Boarding Gates)، سالن‌های انتظار، فروشگاه‌های معاف از حقوق گمرکی (Duty-Free)، رستوران‌ها و سالن‌های استراحت ویژه (Lounges) است. طراحی این بخش باید به گونه‌ای باشد که جریان حرکت مسافران به سمت گیت‌ها روان و بدون تداخل باشد. بخش حیاتی دیگر سمت هوا، محوطه عملیاتی فرودگاه (Apron یا Ramp) است. برنامه فیزیکی تعداد و ابعاد استندهای پارک هواپیما (Aircraft Stands) را بر اساس نوع هواپیماهایی که فرودگاه پذیرش می‌کند، مشخص می‌نماید. این استندها می‌توانند متصل به پل‌های تلسکوپی (Jet Bridges) برای سوار و پیاده شدن مستقیم مسافران، یا دور از ترمینال (Remote Stands) باشند که در این صورت نیاز به اتوبوس‌های ویژه برای حمل و نقل مسافران است.

علاوه بر این دو بخش اصلی، برنامه فیزیکی باید فضاها و ساختمان‌های پشتیبانی متعددی را نیز در بر گیرد. برج مراقبت پرواز (ATC Tower) به عنوان مرکز کنترل ترافیک هوایی، باید در مکانی با دید کامل به باندها و مسیرهای خزش (Taxiways) طراحی شود. ساختمان‌های اداری برای مدیریت فرودگاه، پلیس، گمرک و شرکت‌های هواپیمایی، تاسیسات آشیانه و تعمیر و نگهداری هواپیما (MRO)، ترمینال بار (Cargo Terminal) برای پردازش محموله‌های هوایی، و ساختمان کترینگ برای تهیه غذای پروازها، همگی باید در برنامه فیزیکی با مساحت و موقعیت مناسب دیده شوند. همچنین، ایستگاه آتش‌نشانی و نجات فرودگاهی (ARFF) که باید در مکانی استراتژیک برای دسترسی سریع به هر نقطه از محوطه عملیاتی قرار گیرد، از الزامات ایمنی حیاتی است.

در نهایت، برنامه فیزیکی یک سند پویا است که باید قابلیت انعطاف‌پذیری برای توسعه‌های آتی فرودگاه را در خود داشته باشد. فرودگاه‌ها معمولاً به صورت فازی (Phase) توسعه می‌یابند. برنامه فیزیکی باید طرح جامع (Master Plan) فرودگاه را مد نظر قرار دهد و مشخص کند که چگونه می‌توان در آینده، با افزایش تقاضا، ترمینال‌ها، باندها و سایر امکانات را گسترش داد بدون آنکه در عملکرد جاری فرودگاه اختلال ایجاد شود. این آینده‌نگری تضمین می‌کند که سرمایه‌گذاری‌های انجام شده پایدار بوده و فرودگاه می‌تواند برای دهه‌های متمادی به رشد و خدمت‌رسانی ادامه دهد.

فروشگاه معماری نوین پروژه تخصصی ترین وب سایت معماری آماده ارائه خدمات در حوزه پروژه معماری، پاورپوینت معماری (تمامی دروس معماری)، رساله های معماری، فیلم آموزشی معماری و … می باشد تا دانشجویان رشته معماری را همراهی و راهنمایی کنند.