رساله مجتمع خدماتی-رفاهی بین راهی شامل 4 فصل کامل به صورت فایل word است که میتوان ان را از فروشگاه معماری نوین پروژه به صورت کامل دریافت کرد. سعی این مقاله بر آن است که جایگاه مجتمع های خدماتی – رفاهی بین راهی را از دیدگاه برنامه ریزی شهری و منطقه ای، مورد بررسی قراردهد. بدین منظور در ابتدا با استعانت از مبانی برنامه ریزی شهری و منطقه ای، نقش این مجتمع ها مورد بررسی قرار می گیرد و دو پیشنهاد ارایه خواهد شد که یکی به ضوابط واصولی که معیارهای کاربری زمین و طراحی برای مجتمع های خدماتی- رفاهی بین راهی و دوم به پیشنهاد عناصر جدیدی که حضور این مجتمع ها را تقویت کند، باز می گردد. فروشگاه معماری نوین پروژه تخصصی ترین وب سایت معماری ارائه دهنده پروژه تمامی دروس دانشگاهی و پایان نامه های معماری در ایران می باشد. برای دریافت پروژه کامل مربوط به این رساله با کلیک بر روی مجتمع خدماتی-رفاهی بین راهی پروژه را مشاهده و خریداری کنید.
سرفصل های رساله
- فصل اول: مطالعات پایه ( مبانی نظری )
- فصل دوم: مطالعات معماری
- فصل سوم : مطالعات بستر طرح
- فصل چهارم ( روند طراحی )
طرح مسأله
برای بدست آوردن کوچکترین مطلب در هر زمینه ای نیاز به صرف وقت و هزینه زیادی است که از عهده اغلب دانش پژوهان و دانشجویان خارج است بنا به همین دلیل فروشگاه معماری نوین پروژه رساله تمامی پایان نامه مربوط به معماری را برای شما اماده و محیا کرده است که از انها میتوان به عنوان بیس کار و یا ارائه در روز دفاع استفاده کرد.
هنگامی که سخن از بررسی جایگاه مجتمع های خدماتی – رفاهی بین راهی از دیدگاه برنامه ریزی شهری و منطقه ای به میان می آید، باید به این نکته توجه داشت که نقش این مجتمع ها و نحوه خدمات رسانی آنها فقط به رهگذران جاده ها منحصر نمی شود، به عبارت دیگر نباید جاده و مجتمع های خدماتی – رفاهی بین راهی را به طور مجزا از منطقه ای که در آن استقرار یافته اند، در نظر آورد بلکه باید تبادلات متقابل جاده ها و مجتمع ها را با اندام ها وحوزه های منطقه ای آنها از ابعاد مختلف اقتصادی، بازرگانی ، اجتماعی ، فرهنگی ، سیاسی ، دفاعی ، کالبدی و زیست محیطی مورد بررسی قرار داد.
فهرست مطالب
- چکیده .1
- پیشگفتار .2
فصل اول: مطالعات پایه ( مبانی نظری ) .6
- تعریف موضوع .7
- طرح مسأله .7
- سایت مورد نظر طراحی .8
- ضرورت واهمیت .10
- اهداف کلی .10
- سوابق مجتمع های خدماتی – رفاهی .10
- سوابق تاریخی .10
- سوابق جهانی .11
- بررسی نقش های مجتمع های خدماتی – رفاهی بین راهی .15
- نگرش تاریخی – تکاملی .16
فصل دوم: مطالعات معماری .18
- مطالعات تاریخی .19
- سابقه تاریخی .19
- ساختمان های وابسته به راه .31
- پست های نظامی و توقفگاه های مسافران .32
- رباط ها .32
- چایخانه وقهوه خانه .33
- چاپارخانه .33
- اصطبل ها .33
- میل ها. 34
- ساباط .34
- کاربات .34
- کاروانسراها .35
- خان .35
- آب انبارها .35
- حوض ،برکه،پایاب ،چاه .36
فصل سوم : مطالعات بستر طرح .37
- موقعیت بستر طرح .40
- معرفی استان آذربایجان شرقی .44
- موقعیت تبریز .45
- نژاد و زبان .46
- مذهب .46
- اقتصاد .46
- وجه تسمیه .49
- تاریخ تبریز .49
- جغرافیای طبیعی .51
- حرارت .52
- بارش .53
- وزش باد .54
- فشار هوا .55
- تابش خورشید .56
- تقسیمات استان .58
- مرزهای استان .59
- اقلیم و آب و هوای استان .60
- بررسی نمونه های مشابه داخلی وخارجی .62
- بررسی نمونه های داخلی .63
- مجتمع خدماتی رفاهی ” شهر آفتاب ” جاده ی قم – اصفهان .63
- مجتمع بین راهی مهتاب .66
- بررسی نمونه های مشابه خارجی .68
- مجتمع خدماتی رفاهی .69
- بررسی مجتمع های خدماتی – رفاهی در کشور ترکیه.75
- برنامه ریزی فضاها و برنامه فیزیکی.83
- اصول معمول در برنامه ریزی فضا.83
- ضوابط و معيارهاي فضاهاي مورد نياز پروژه.83
- الف : تسهيلات مربوط به مسافرين.84
- رستوران.84
- سرويس بهداشتي.86
- تأسيسات و نگهداري.87
- نمازخانه .88
- محوطه بازي پيک نيک 88
- متل و کمپ 89
- ب : تسهيلات مربوط به وسائط نقليه 90
- شبکه دسترسي در مجموعه 90
- محوطه پارکينگ 91
- ضوابط طراحي 94
- تسهيلات مربوط به اهالي شهر94
- اختصاص قسمتهايي از زمين به مکان بازي بچه‌ها 95
- تأسيسات سوختگيري 97
- تعميرگاه وسائط نقليه 99
- دفع زباله 101
- د) تأسيسات جانبي راه 101
- پمپ بنزين تعميرگاه خودرو 102
فصل چهارم ( روند طراحی ) 104
- لکه گذاری اولیه 108
- دیاگرام ها 109
- اسکیس 112
- نقشه ها و مدارک طرح 115
معماری مجتمع خدماتی-رفاهی بین‌راهی؛ توقفگاهی فراتر از نیاز
مجتمع‌های خدماتی-رفاهی بین‌راهی، نقاطی حیاتی در شریان‌های ارتباطی کشور هستند. این فضاها در شکل سنتی خود، صرفاً برای رفع نیازهای اولیه مسافران طراحی شده‌اند: سوخت‌گیری، استفاده از سرویس بهداشتی و خرید خوراکی. اما در نگاهی مدرن، این مجتمع‌ها پتانسیل بسیار بیشتری دارند. آنها می‌توانند از یک “توقفگاه اجباری” به یک “مقصد میانی” دلپنشین تبدیل شوند؛ مکانی برای تجدید قوا، استراحت، تفریح و حتی آشنایی با فرهنگ و محصولات منطقه. معماری در این تحول نقشی کلیدی دارد. هدف، طراحی فضایی است که خستگی سفر را از تن مسافر بیرون کرده، ایمنی و آسایش او را تأمین نماید و خاطره‌ای خوش از یک توقف کوتاه در ذهن او ثبت کند.
اصول طراحی: ایمنی، خوانایی و ارتباط با زمینه
- ایمنی و سیرکولاسیون: اولین و مهم‌ترین اصل در طراحی این مجتمع‌ها، جداسازی کامل و ایمن مسیر حرکت خودروهای سنگین از خودروهای سواری و مسیرهای پیاده است. طراحی یک پلان واضح با ورودی و خروجی‌های مشخص، پارکینگ‌های با ظرفیت کافی و جانمایی درست جایگاه‌های سوخت، از بروز ترافیک و حوادث جلوگیری می‌کند. مسیرهای پیاده باید ایمن، سایه‌دار و مستقیم باشند و مسافر را به راحتی از پارکینگ به ساختمان اصلی هدایت کنند.
- خوانایی و دسترسی: مسافری که خسته و ناآشنا با محیط است، باید بتواند در یک نگاه، محل سرویس‌های بهداشتی، رستوران، نمازخانه و فروشگاه‌ها را تشخیص دهد. معماری باید با استفاده از نشانه‌های واضح، حجم‌های معماری تفکیک‌شده و خطوط دید مستقیم، به این خوانایی کمک کند. دسترسی آسان برای افراد توان‌خواه، کودکان و سالمندان یک ضرورت است.
- ارتباط با زمینه و منظر: یک مجتمع بین‌راهی نباید یک جعبه بی‌هویت در کنار جاده باشد. معماری آن می‌تواند و باید با منظره اطراف خود گفتگو کند. استفاده از پنجره‌های بزرگ در رستوران که قابی از دشت، کوه یا مزرعه‌های اطراف را به نمایش می‌گذارد، ایجاد تراس‌ها و فضاهای نشستن در فضای باز، و استفاده از مصالح بومی، به فضا هویتی منحصربه‌فرد می‌بخشد و حس تعلق به مکان را تقویت می‌کند.
اجزای عملکردی یک مجتمع مدرن
- ساختمان مرکزی: این ساختمان قلب مجموعه است و باید کاربری‌های اصلی را در خود جای دهد:
- رستوران و فودکورت: ارائه گزینه‌های غذایی متنوع، از غذاهای سریع گرفته تا رستوران با سرویس کامل، به نیازهای طیف وسیعی از مسافران پاسخ می‌دهد. فضا باید تمیز، نورگیر و با چشم‌انداز مناسب باشد.
- فروشگاه‌ها: علاوه بر فروشگاه‌های معمول، اختصاص دادن فضایی به عرضه محصولات محلی و صنایع دستی منطقه، می‌تواند به یک جاذبه اقتصادی و فرهنگی برای مجتمع تبدیل شود.
- سرویس‌های بهداشتی و نمازخانه: این فضاها باید به تعداد کافی، تمیز، با تهویه مناسب و دسترسی آسان طراحی شوند. کیفیت این فضاها تأثیر مستقیمی بر تصویر کلی مجتمع در ذهن مسافر دارد.
- فضاهای باز و محوطه‌سازی: محوطه اطراف ساختمان نباید یک فضای رهاشده باشد. طراحی فضای سبز، ایجاد مسیرهای کوتاه پیاده‌روی و مهم‌تر از همه، یک زمین بازی امن و جذاب برای کودکان، می‌تواند این مجتمع را از رقبای خود متمایز کند. این فضاها به مسافران، به‌ویژه خانواده‌ها، اجازه می‌دهد تا پس از ساعت‌ها نشستن در خودرو، به فعالیت فیزیکی پرداخته و انرژی خود را بازیابند.
- اقامتگاه‌های موقت: افزودن چند واحد اقامتی کوچک (متل یا سوئیت) برای رانندگانی که نیاز به استراحت طولانی‌تری دارند، می‌تواند کاربری و سودآوری مجموعه را افزایش دهد.
نتیجه‌گیری
معماری یک مجتمع خدماتی-رفاهی بین‌راهی، معماری “مهمان‌نوازی” در مقیاس بزرگ است. این پروژه‌ها فرصتی برای خلق واه‌هایی امن و دلنشین در دل جاده‌های طولانی هستند. یک طراحی خوب نه تنها به افزایش ایمنی راه‌ها و رفاه مسافران کمک می‌کند، بلکه می‌تواند به عنوان یک ویترین کوچک برای نمایش فرهنگ، هنر و محصولات هر منطقه عمل کرده و به توسعه اقتصادی محلی نیز یاری رساند. در نهایت، بهترین مجتمع بین‌راهی، مجتمعی است که مسافر با انرژی و خاطره‌ای خوش آن را ترک می‌کند و برای توقف بعدی در سفرش، دوباره آن را انتخاب خواهد کرد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.