پاورپوینت استادیوم مکعب آبی المپیک پکن در 27 اسلاید ویژگی های و نوع معماری و همچنین نمونه های موردی را مورد برسی قرار داده است که در فروشگاه معماری نوین پروژه موجود می باشد. مرکز ملی ورزشهای آبی با عنوان “مکعب آبی” که برای المپیک 2008 پکن آماده شده در شمال شهر و در منطقه المپیک سبزدر سایتی به مساحت 70000متر مربع، در محور شمالی-جنوبی واقع شده است. فروشگاه معماری نوین پروژه تخصصی ترین وب سایت معماری ارائه دهنده پروژه تمامی دروس دانشگاهی و پایان نامه های معماری در ایران می باشد.
استادیوم ورزشهای آبی پکن
استادیوم ورزشهای آبی پکن معماری شگفتانگیزی دارد. به خاطر نمای حبابی و شفاف، این استادیوم لقب مکعب آبی گرفته است. اين ساختمان جزو معدود بناهايي در جهان است که بيشترين بهره وري انرژي را داراست. طرح این محوطه توسط سازمان ساخت وساز نظام مهندسی چین ارائه شده است .در جولای شرکت که یک شرکت استرالیایی است به همراه شرکت موفق شدند قرار داد ساخت این ورزشگاه را امضا کنند.
فرم اصلی بنا استادیوم
در این پروژه ازساختار طبيعي حباب هاي صابون ومولکول های آب الگو برداري شده و فرم بسيار ارگانيکي دارد.گرچه ممکن است اتفاقی به نظر برسد ولی از قابلیت اجرایی بالایی برخوردار است. دو نفر فيزيکدان تحقيقات مربوط به چگونگي قرار گرفتن و وضيعت هر حباب صابون نسبت به ديگري را انجام داده اند که معماران اروپ بتوانند براي طراحي اين ساختمان از فرمول نظم طبيعي حباب ها استفاده کنند.
مطالح استفاده شده
در طراحي و ساخت اين بنابراساس ايده خاص ان از 4000 پانل ETFE به مساحت 100000 متر مربع در جداره ها وسقف استفاده شده است تا جلوه اي حباب مانند در داخل و خارج ان ايجاد شود.. همچنين لايه هاي حبابي ابي رنگ در نما, اين قابليت را بوجود اورده تا ساختمان همانند يک گلخانه تا 90 درصد انرژي تابشي خورشيد را در خود حبس کرده و از ان براي گرمايش داخلي و گرمايش استخرها استفاده شود.
ETFE موجود در بنا
یک پلیمر پایه فلوئوروکربن بسیار بادوام و با قابلیت های فوق العاده است که از آن به عنوان متریال ساختمانی آینده نام برده می شود. این پلیمر شگفت انگیز یک پلاستیک شفاف تفلونی است که جایگزین شیشه و پلاستیک های معمولی در بسیاری از ساختمانها شده است. هر چند این متریال با کارهای معماری شگفت انگیز به جهانیان معرفی شده است اما در حقیقت تاریخچه اختراع آن به دهه 70 میلادی برمی گردد که نخستین بار در صنایع هوانوردی به کار برده شد و از حدود 15 سال پیش مورد توجه معماران قرار گرفت و هم اکنون بناهای بسیاری در سرتاسر جهان با استفاده از آن ساخته می شود.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.