پاورپوینت تحلیل بیمارستان و اورژانس یکی دیگر از مطالعات مهم در فروشگاه معماری نوین پروژه می باشد که در 56 اسلاید به برسی و تحلیل 5 بیمارستان مهم در ایران پرداخته است و تمامی فضاها و بحش های ان را بیان میکند. یکی از مهمترین فضاها و بخش ها اورژانس بیمارستان است که بنا به اهمیت ان ریزفضاهای مربوط به خود را داد که به صورت کامل تحلیل شده است. پاورپوینت مورد نظر مربوط به مطالعات اولیه برای درس طرح 4 در دوره کارشناسی می باشد. فروشگاه معماری نوین پروژه تخصصی ترین وب سایت معماری ارائه دهنده پروژه تمامی دروس دانشگاهی و پایان نامه های معماری در ایران می باشد.
فهرست مطالب
- معرفی اورژانس
- محل قرارگیری در بیمارستان
- وظایف بخش اورژانس
- ورودی اورژانس
- فضاهای بخش اورژانس
- سیرکولاسیون بیمار اورژانسی
- بررسی استانداردها
پاورپوینت تحلیل بیمارستان و اورژانس
متن پاورپوینت تحلیل بیمارستان و اورژانس
بخش اورژانس یک بیمارستان به دلیل فعالیت شبانه روزی جوابگوی دو دسته از بیماران می باشد. بیمارانی که به علت بروز حوادث نظیر تصادف، سکته قلبی و… به این بخش مراجعه می کنند ونیازمند رسیدگی فوری هستند. بیمارانی که به علت عدم دسترسی به خدمات درمانی درمانگاه به این بخش مراجعه می کنند که بعد از معاینه توسط پزشک عمومی خدمات مختصری چون تزریقات و پانسمان و… بر روی آنها انجام می گیرد.
محل قرارگیری در بیمارستان
این بخش باید در طبقه همکف و قابل دسترسی به وسیله افراد پیاده و سواره باشد. برای پذیرش سریع بیمار، این بخش باید در نزدیکی در ورودی آمبولانس بوده و دارای تسهیلات کافی جهت نظارت بر ورودی و تخلیه آمبولانس باشد و ارتباط این بخش با آمبولانس باید توسط رمپی به طور مستقیم فراهم گردد.
فضاهای بخش اورژانس
- ایستگاه کنترل
- اتاق انتظار همراه سرویس عمومی
- ایستگاه پرستاری، خدمات رختکن و سرویس
- بستری موقت زنان و مردان
- پزشک عمومی، کشیک و خدمات وابسته
- سالن ارزیابی حال بیمار، سالن معاینه، اتاق احیاء
- جراحی های سرپایی، شکسته بندی، انبار گچ
بستری موقت زنان و مردان
بیماران در فضای پیرامون ایستگاه پرستاری مورد مراقبت قرار می گیرند. اتاق های تحت نظر باید کاملاً از ایستگاه پرستاری دیده شده و ازهمدیگر به وسیله پرده جدا شوند و دارای تجهیزات تشخیص و مراقبت اولیه باشند.در این فضا باید یک سینک و اسکراب با عنایت به امکان پخش عفونت و لیز شدن زمین پیش بینی کرد.
پاورپوینت تحلیل بیمارستان و اورژانس
بیمارستان آریا
داشتن ورودی مناسب برای آمبولانس و مکانی جهت تخلیه آن نداشتن ورودی مجزا برای پیاده و برانکارد نبودن مکانی مناسب برای نگهداری ویلچر و برانکارد تفکیک مناسب بخش اورژانس از دیگر بخشهای بیمارستان ارتباط مناسب با بخش تشخيصي داشتن دسترسی آسان به اتاقهای عمل اصلی در نظر گرفتن فضای انتظار مجزا با امکانات کافی برای بیماران سرپایی و همراهاندید مناسب از ایستگاه پرستاری به اتاقهای بستری موقت تفکیک ایستگاه پرستاری از پذیرش.
تحلیل بیمارستان و اورژانس
بیمارستان، به عنوان یکی از پیچیدهترین محیطهای ساخته شده توسط بشر، نیازمند طراحی دقیق و مبتنی بر تحلیلهای عمیق عملکردی است. در میان تمام بخشهای یک بیمارستان، بخش اورژانس (Emergency Department) به دلیل ماهیت غیرقابل پیشبینی، سرعت بالا و حساسیت فوقالعادهی فعالیتهایش، از اهمیتی استراتژیک برخوردار است. اورژانس، خط مقدم و ویترین یک بیمارستان است و طراحی صحیح آن تأثیر مستقیمی بر نجات جان انسانها، رضایت بیماران و کارایی کل سیستم درمانی دارد. تحلیل معماری بیمارستان با تمرکز ویژه بر بخش اورژانس، به معنای درک روابط حیاتی بین فضاها، بهینهسازی جریانهای حرکتی و خلق محیطی است که بتواند در شرایط بحرانی، بهترین عملکرد را از خود نشان دهد.
تحلیل کلان بیمارستان: منطقهبندی (Zoning)
طراحی یک بیمارستان موفق با یک منطقهبندی کلان و هوشمندانه آغاز میشود. کل بیمارستان را میتوان به چند منطقه اصلی تقسیم کرد که هر یک عملکرد مشخصی دارند و باید بر اساس دیاگرامهای عملکردی، در جایگاه درستی نسبت به یکدیگر قرار گیرند:
- منطقه تشخیصی و درمانی (Diagnostic and Treatment Zone): این منطقه، قلب بالینی بیمارستان است و شامل بخشهایی مانند اورژانس، اتاقهای عمل، رادیولوژی (تصویربرداری)، آزمایشگاه و فیزیوتراپی میشود. این بخشها باید به صورت متمرکز و با دسترسی سریع و مستقیم به یکدیگر طراحی شوند.
- منطقه بستری (Inpatient Zone): شامل بخشهای بستری عمومی و ویژه (ICU, CCU). این منطقه باید در آرامترین بخش سایت، با دسترسی مناسب به نور طبیعی و چشمانداز، و به دور از سر و صدای مناطق پرتردد طراحی شود. ارتباط عمودی (آسانسور) این بخش با منطقه درمانی باید سریع و کارآمد باشد.
- منطقه کلینیکهای سرپایی (Outpatient Zone): این بخش محل مراجعه بیمارانی است که نیاز به بستری شدن ندارند. باید ورودی مستقلی از ورودی اصلی و اورژانس داشته باشد تا از تداخل جمعیت جلوگیری شود.
- منطقه پشتیبانی و خدمات (Support Zone): شامل آشپزخانه، رختشویخانه، استریلیزاسیون مرکزی (CSR)، انبارها و تأسیسات. این بخش باید در موقعیتی قرار گیرد که به راحتی بتواند به تمام بخشهای دیگر سرویسدهی کند، اما مسیرهای خدماتی آن (مانند حمل زباله و غذا) کاملاً از مسیرهای حرکت بیماران و مراجعین جدا باشد.
- منطقه اداری و عمومی (Public and Administration Zone): شامل ورودی اصلی، لابی، پذیرش، بخش اداری، کتابخانه و سالن کنفرانس. این بخش باید به راحتی برای عموم قابل دسترس باشد.
تحلیل تخصصی بخش اورژانس طراحی اورژانس باید بر سه اصل کلیدی استوار باشد: سرعت، انعطافپذیری و ایمنی.
- ورودی و تریاژ: اورژانس باید دارای دو ورودی کاملاً مجزا باشد: ورودی آمبولانس برای بیماران بدحال و ورودی عمومی برای بیماران سرپایی. بلافاصله پس از هر دو ورودی، بخش تریاژ قرار دارد. تریاژ، اولین و مهمترین نقطه تصمیمگیری است که در آن، پرستاران متخصص، بیماران را بر اساس شدت وخامت حالشان سطحبندی میکنند. فضای تریاژ باید به اندازه کافی بزرگ باشد و حریم خصوصی بیماران را در حین ارزیابی اولیه حفظ کند.
- زونبندی داخلی اورژانس: فضای داخلی اورژانس باید به چند زون اصلی تقسیم شود تا از هرجومرج جلوگیری شده و مراقبت بهینه ارائه گردد:
- زون احیا (Resuscitation Area): مخصوص بیماران در وضعیت بحرانی (کد قرمز). این زون باید بلافاصله در مجاورت ورودی آمبولانس باشد و دارای تجهیزات کامل احیای قلبی-ریوی (CPR) و دسترسی مستقیم و بدون مانع به اتاق عمل و بخش مراقبتهای ویژه باشد.
- زون حاد (Acute Care Area): برای بیمارانی که وضعیت پایداری ندارند و نیاز به نظارت دقیق و اقدامات درمانی فوری دارند. این بخش باید دید کاملی از ایستگاه پرستاری داشته باشد.
- زون سرپایی یا مراقبت سریع (Fast Track/Minor Care Area): برای بیمارانی با مشکلات جزئی (مانند بریدگیهای سطحی یا سرماخوردگی) که میتوانند به سرعت درمان و ترخیص شوند. جدا کردن این بیماران از بخش حاد، باعث کاهش ازدحام و افزایش سرعت خدمترسانی میشود.
- بخش تحت نظر (Observation Unit): برای بیمارانی که نیاز به چند ساعت مراقبت و بررسی بیشتر دارند تا در مورد بستری یا ترخیص آنها تصمیمگیری شود.
- ایستگاه پرستاری (Nurse Station): ایستگاه پرستاری، مرکز فرماندهی اورژانس است. طراحی آن باید به صورت باز و مرکزی باشد تا پرستاران دید ۳۶۰ درجه و مستقیم به اکثر تختهای بیماران، بهویژه در زون حاد و احیا، داشته باشند.
- فضاهای پشتیبانی: یک اورژانس کارآمد نیازمند فضاهای پشتیبانی حیاتی است که در موقعیتهای استراتژیک قرار گرفته باشند. این فضاها شامل اتاق دارو، انبار تجهیزات تمیز، اتاق جمعآوری پسماند، اتاق گچگیری، اتاق ایزوله (با فشار منفی برای بیماران عفونی) و اتاق مشاوره برای صحبت با خانواده بیماران است.
- انعطافپذیری: طراحی اورژانس باید انعطافپذیر باشد تا در مواقع بحران (مانند حوادث بزرگ یا پاندمیها) بتوان ظرفیت آن را به سرعت افزایش داد. استفاده از دیوارهای متحرک یا طراحی فضاهای چندمنظوره میتواند به این امر کمک کند.
نتیجهگیری
تحلیل دقیق بیمارستان و بخش اورژانس نشان میدهد که معماری در این حوزه، نقشی فراتر از زیبایی دارد و مستقیماً با سلامت و جان انسانها در ارتباط است. یک طراحی موفق، حاصل درک عمیق فرآیندهای درمانی، بهینهسازی جریانهای کاری و ایجاد محیطی آرامشبخش و ایمن برای بیماران و کادر درمان است. اورژانسی که بر اساس تحلیلهای صحیح طراحی شده باشد، میتواند به یک سیستم هماهنگ و کارآمد تبدیل شود که قادر است در حساسترین لحظات، بهترین خدمات ممکن را ارائه دهد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.