پاورپوینت رابطه معماری و سینما یکی دیگر از پژوهش ها در دوره کارشناسی و ارشد است که در فروشگاه معماری نوین پروژه موجود می باشد. پاورپوینت معماری شامل 60 اسلاید که نظریه بهترین معماران جهان را در مورد رابطه معماری و سینما در خود جای داده و همچنین سبک های معماری و سینما را مورد برسی قرار داده است. فروشگاه معماری نوین پروژه تخصصی ترین وب سایت معماری ارائه دهنده پروژه تمامی دروس دانشگاهی و پایان نامه های معماری در ایران می باشد.
فهرست مطالب
- مقدمه
- معماران مشهور فیلم ساز
- فضا در معماري و سينما
- اكسپرسیونیسم
- اكسپرسیونیست انتزاعی
- نئو اكسپرسیونیسم
- سینمای اكسپرسیونیست
- عکاسی
- رنگ در سینما و معماری
پاورپوینت رابطه معماری و سینم
متن پاورپوینت رابطه معماری و سینما
عصر مجازی شدن چيست؟عصر مجازي نهايت توسعه و پيشرفت فناوري اطلاعات در فضاي سه بعدي و در محيطي مبتني بر دانش است. بطور يقين گسترش عصر اطلاعات همراه با فناوريهاي پيشرفته موجود چهارمين موج تغيير را در آينده نزديك در جهان به همراه خواهد داشت.
یاد داشت رایت
پس از مرگ يادداشتي از رايت در ميان كاغذهايش پيدا شد. او نوشته بود اگر بنا باشد فيلمي از زندگي اش ساخته شود، آرزو دارد اين فيلم را جان هوستون (فيلمساز) بسازد، رايت خانه اي را كه جان هوستون براي خود طراحي كرده و ساخته بود، ديده و آن را بسيار تحسين مي كرد، شايد دليل انتخاب رايت همين بود. رايت يك فيلمساز آماتور نيز بود. او يك فيلم شانزده ميلي متري از ساختمان هاي لاركين در بوفالو ساخت كه در آن آجرهاي قرمز را از اين برج به آن برج دنبال مي كرد، قسمت هايي از اين فيلم، در فيلم «معماري رايت» ساخته موراي گريگور آمده است.
اكسپرسیونیسم
عنوان «هیجان گری» در 1911 برای متمایز ساختن گروه بزرگی از نقاشان به كار رفت كه در دهه اول سده بیستم بنای كار خود را بر بازنمایی حالات تند عاطفی و عصیان گری علیه نظام های ستم گرانه و ریاكارانه حكومت ها و مقررات غیرانسانی كارخانه ها و عفونت زدگی شهرها و اجتماعات نهاده بودند.
این هنرمندان برای رسیدن به هدف همان رنگ های تند و تشویش انگیز و ضربات مكرر و هیجان زده قلم مو و شكل های پیچیده «ون گوگ وار» را در فضایی از چارچوب در رفته و با ژرفنمایی به دور از قرار و سامان می نشانند.
پاورپوینت رابطه معماری و سینم
عکاسی
از هنگامي كه عكاسي به وجود آمد، زواياي جديدي از فضاي معمارانه و محيط مصنوع كشف شد. نقش عكس در ثبت منظره ها، بازي نور و سايه و نمايش مجدد آن به معماران آنچنان اهميت يافت كه در همه مدارس معماري از اين امكان جديد براي آشنا كردن دانشجويان با فضا استفاده شد و عكاسي در زمره درس هاي مدارس معماري درآمد.
اما هنگامي كه برادران لومير نيز موفق شدند بيست وچهار فريم متوالي را بر پرده سفيد از مقابل چشم بگذرانند، هنري پديد آمد كه قرابتي هيجان انگيز با معماري دارد، فيلم برخلاف عكس، زمان دار و متحرك است و مانند معماري از توالي مناظر و حوادث ساخته مي شود.
رابطه معماری و سینما در عصر مجازی شدن: ساخت فضاهای روایی
معماری و سینما، دو هنر-رسانه که عمیقاً با مفهوم “فضا” و “تجربه” گره خورده‌اند، همواره رابطه‌ای تنگاتنگ و الهام‌بخش با یکدیگر داشته‌اند. معماری، فضاهای واقعی را برای زندگی می‌سازد و سینما، فضاهای روایی را بر پرده خلق می‌کند. اما در عصر مجازی شدن، با ظهور فناوری‌هایی چون واقعیت مجازی (VR)، واقعیت افزوده (AR) و جهان‌های دیجیتال، این رابطه وارد مرحله‌ای جدید و پیچیده‌تر شده است. مرز میان فضای فیزیکی و فضای مجازی در حال محو شدن است و این تحول، تعاریف سنتی هر دو حوزه را به چالش می‌کشد.
به طور سنتی، سینما از معماری به عنوان پس‌زمینه و شخصیت‌پرداز استفاده کرده است. یک ساختمان گوتیک در یک فیلم ترسناک، حس وهم و تاریخ را القا می‌کند؛ یک آسمان‌خراش شیشه‌ای در یک فیلم علمی-تخیلی، نمادی از آینده و تکنولوژی است. معماران صحنه، با دقت فضاهایی را طراحی می‌کنند که نه تنها بستر وقوع داستان هستند، بلکه به صورت فعال در شکل‌دهی به اتمسفر، پیشبرد روایت و تعریف شخصیت‌ها نقش دارند. در این رویکرد، معماری ابزاری در دست فیلمساز برای ساختن جهان داستانی خود است.
از سوی دیگر، معماری نیز از تکنیک‌های سینمایی الهام گرفته است. مفهوم “مسیر” (Promenade) معماری که توسط لوکوربوزیه مطرح شد، به شدت تحت تأثیر تکنیک‌های کارگردانی و حرکت دوربین است. در این دیدگاه، معمار حرکت انسان در فضا را مانند یک کارگردان طراحی می‌کند و با قاب‌بندی مناظر، ایجاد توالی‌های فضایی و کنترل نور و سایه، تجربه‌ای روایی و پویا از ساختمان خلق می‌کند. معماران، با استفاده از عناصری چون پرسپکتیو، مقیاس و ریتم، داستان بنای خود را برای کاربری که در آن حرکت می‌کند، روایت می‌کنند.
عصر مجازی شدن این هم‌افزایی را به اوج خود رسانده است. اکنون، معماران می‌توانند پیش از ساخت، فضاهای خود را در محیط واقعیت مجازی به صورت کاملاً تجربه‌پذیر (Immersive) شبیه‌سازی کنند. کارفرما و کاربر می‌توانند در مدل مجازی ساختمان قدم بزنند، مقیاس فضا را حس کنند و تأثیر نور و مصالح را به صورت واقع‌گرایانه درک کنند. این امر، فرآیند طراحی را از یک فعالیت مبتنی بر نقشه و رندر، به یک فرآیند مبتنی بر تجربه فضایی زنده تبدیل کرده است.
فراتر از این، معماری و سینما در حال ادغام در ساخت “فضا-روایت‌های” ترکیبی هستند. در موزه‌ها، نمایشگاه‌ها و فضاهای عمومی، از تکنیک‌های واقعیت افزوده برای غنی‌سازی تجربه فضای فیزیکی استفاده می‌شود. کاربر می‌تواند با استفاده از گوشی هوشمند یا عینک AR، لایه‌های اطلاعاتی و داستانی را بر روی معماری واقعی مشاهده کند. از سوی دیگر، جهان‌های مجازی و متاورس، فضاهای کاملاً دیجیتالی را ارائه می‌دهند که توسط معماران و طراحان دنیاهای مجازی خلق می‌شوند. این فضاها، که دیگر محدودیت‌های فیزیک و سازه را ندارند، بستری بی‌نهایت برای تخیل و تجربه فضایی هستند که در آن، قوانین سینما و معماری به شیوه‌هایی نوین با یکدیگر ترکیب می‌شوند.
در این چشم‌انداز جدید، معمار و فیلمساز هر دو به “خالق جهان” (World-Builder) تبدیل می‌شوند. دیگر نمی‌توان به سادگی مرزی میان فضای واقعی و بازنمایی آن قائل شد. معماری و سینما در عصر مجازی، در حال خلق اکوسیستم‌های تجربه‌ای جدیدی هستند که در آن، فضا، روایت و تعامل به صورت یکپارچه در هم تنیده شده‌اند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.