پروژه معماری ترمینال مسافربری – پایانه مسافربری جاده ای

پروژه معماری ترمینال مسافربری در دو طبقه پلان مبلمان شده معماری طراحی شده است که شامل تمامی ریزفضاهای استاندارد می باشد. ترمینال مسافربری و یا پایانه مسافربری جاده ای دارای خدمات یک سان هستند که هر دو با عنوان های متفاوت به حمل نقل افراد بین شهرها می پردارند و لازمه تمامی شهر ها می باشد.

بنا به خواسته های استاد مربوطه و همچنین مطالعات انجام شده در طول ترم دانشجو شروع به طراحی پروژه معماری خواهد کرد و تمامی مدارک لازم جهت ارائه که شامل رساله معماری و همچنین نقشه ها و تصاویر سه بعدی می باشد را باید اماده کند. در این پروژه معماری مدارک موجود جهت ارائه به عنوان پروژه پایانی موجود می باشد که مهمترین آنها مدارک فنی با تمامی نقشه ها می باشد که در ادامه به برسی کامل انها خواهیم پرداخت.

مدارک موجود پروژه معماری ترمینال مسافربری

• مدارک فنی (پلان ها، نماها، برش ها، سایت پلان)
• رساله پروژه به دو صورت ppt / doc
• 8 عدد رندر با کیفیت عالی
• 2 عدد شیت
• پروپوزال اولیه طرح
• چگونگی روند طراحی و رسیدن به حجم موردنظر با توضیحات کامل بصورت .ppt
• پلان های معماری به صورت کامل
• تصاویر ایزومتریک از حجم

مدارک ترسیمی

• پلان همکف
• پلان طبقه اول
• نمای شمالی
• نمای غربی
• نمای شرقی
• نمای جنوبی
• برش A-A
• سایت پلان

پروژه معماری ترمینال مسافربری

پروژه معماری ترمینال مسافربری

پروژه معماری ترمینال مسافربری

پروژه معماری ترمینال مسافربری

معرفی پروژه معماری ترمینال مسافربری

پروژه معماری ترمینال مسافربری از پروژه های خاص و مهم در دوره کارشناسی معماری میباشد که جزو موضوعات اصلی که توسط استاد مربوطه عنوان می شود در این پروژه دانشجو با ضوابط و استانداردهای موجود در ترمینال های مسافربری داخل شهری و بین جاده ای آشنا خواهد شد و طبق ضوابط و اطلاعات مربوطه و همچنین راهنمایی های استاد پروژه مورد نظر خود را در طول تر به اتمام خواهد رساند ما سعی کرده ایم با استفاده از پروژه های دوره های قبل به دانشجویان در انجام پروژه معماری کمک کنیم و دانشجو می‌تواند از این پروژه ها به عنوان مطالعات اولیه و همچنین جهت ایده گرفتن استفاده کند

پلان طبقه همکف

پلان طبقه همکف دارای دو ورودی اصلی و همچنین دو ورودی فرعی می باشد که هر یک از آنها به بخش های مربوطه دسترسی دارد از ورودی اصلی در این طبقه میتوان به ورودی شمالی اشاره کرد که افراد مراجعه کننده همچنین مسافران بعد از داخل شدن به قسمت لابی که در آن فضای انتظار تعبیه شده است می رساند قسمت فیلتر جهت دسترسی به لابی مرکزی در بدو ورود در نظر گرفته شده است قسمت اطلاعات جهت راهنمایی مسافران در ورودی در نظر گرفته شده است بعد از داخل شدن به لابی مرکزی که شکل هندسی آن دایره می باشد میرسیم تمامی دفاتر شرکت های مسافربری در قسمت لابی مرکزی طراحی شده اند همچنین فضای نشیمن و انتظار در لابی موجود است که مسافران می توانند تا زمان حرکت ماشین در آن استراحت کنند.

قسمت شرق پلان طبقه همکف به عنوان انبار در نظر گرفته شده است که ورودی مربوط به خود را دارد که در این انبارها وسایل مسافران و همچنین کالاهایی که باید به مقصد های مورد نظر انتقال داده شوند نگهداری میشود در قسمت غربی پلان طبقه همکف به بخش تاکسی بین شهری جهت حمل و نقل افراد از ترمینال به داخل شهر طراحی شده است از مهمترین بخش ها در این طبقه و همچنین پروژه ترمینال که معمولاً طبق استانداردها باید موجود باشد مسافرخانه جهت استراحت و گذراندن اوقات طراحی شوند که شامل سلف سرویس سرویس های بهداشتی و همچنین آشپزخانه مربوط به خود می باشد راه پله ها در قسمت های مختلف لابی در نظر گرفته شده‌اند که افراد میتوانند به طبقات فوقانی را یابند.

پلان طبقه اول

پلان طبقه اول که نسبت به طبقه همکف دارای مساحت کمتری می باشد شامل ریز فضاهایی است که افراد می توانند وسایل مورد نیاز و همچنین اوقات فراغت خود را در این طبقه با وجود فضاهای مورد نظر بگذرانند بعد از بالا آمدن به قسمت وید مرکزی که مشرف به طبقه همکف میباشد می رسیم در طبقه اول سعی شده است فضاهای خدماتی همچون کافی نت آرایشگاه و همچنین فست فود در نظر گرفته شود و قسمتهایی از این طبقه را به عنوان بخش اداری جهت خدمات رسانی به افراد و همچنین نظارت بر کل مجموعه طراحی شده است.

پروژه معماری ترمینال مسافربری: مبانی نظری و کانسپت‌ها

ترمینال مسافربری، بیش از آنکه یک ساختمان با عملکردی مشخص باشد، یک “دروازه شهری” و یک فضای گذار (Transitional Space) است. این فضا اولین نقطه تماس مسافر با یک شهر جدید و آخرین نقطه وداع اوست. بنابراین، معماری آن نقشی حیاتی در شکل‌دهی به هویت شهر و تجربه روانی مسافران ایفا می‌کند. طراحی یک ترمینال موفق بر مبانی نظری پیچیده‌ای از حرکت، روانشناسی محیطی و خوانایی فضا استوار است.

کانسپت “حرکت و سیالیت” (Flow and Fluidity)

مهم‌ترین جوهره یک ترمینال، “حرکت” است؛ حرکت انسان‌ها، چمدان‌ها و وسایل نقلیه. یکی از کلیدی‌ترین مبانی نظری در طراحی ترمینال، تجلی بخشیدن به این حرکت در کالبد معماری است. این رویکرد، که از معماری فولدینگ و پارامتریک الهام می‌گیرد، بر خلق فضاهایی سیال، پویا و بدون مانع تأکید دارد. مسیرهای حرکتی اصلی می‌توانند به عنوان خطوط مولد فرم معماری عمل کنند. سقف‌های مواج، دیوارهای منحنی و پلان‌های باز و روان، همگی می‌توانند حس سیالیت و پویایی را به مسافر القا کرده و او را به صورت ناخودآگاه در مسیر صحیح هدایت کنند. هدف، تبدیل فرآیند استرس‌زای سفر به یک تجربه روان و لذت‌بخش است.

خوانایی فضا و مسیریابی بصری (Legibility and Wayfinding)

یک مسافر در ترمینال اغلب با اضطراب، عجله و سردرگمی روبرو است. نظریه “خوانایی فضا” که توسط کوین لینچ (Kevin Lynch) در کتاب “سیمای شهر” مطرح شد، در اینجا کاربرد حیاتی دارد. یک ترمینال خوانا، فضایی است که مسافر به راحتی می‌تواند ساختار آن را درک کرده و بدون نیاز مداوم به تابلوهای راهنما، مسیر خود را پیدا کند. معماری می‌تواند از طریق ابزارهای زیر به این خوانایی کمک کند:

• نشانه‌ها (Landmarks): ایجاد عناصر معماری شاخص و منحصربه‌فرد (مانند یک سازه خاص در سقف، یک اثر هنری بزرگ یا یک وید-دیوار) که به عنوان نقاط مرجع عمل کنند.
• تفکیک پهنه‌ها (Zoning): جداسازی واضح فضاهای مربوط به ورودی، تحویل بار، سالن انتظار و سکوهای سوار شدن از طریق رنگ، متریال یا نورپردازی.
• خطوط دید مستقیم: طراحی فضا به گونه‌ای که مسافر از بدو ورود بتواند مقاصد اصلی (مانند گیت‌های خروج) را ببیند.

روانشناسی “فضای گذار” و ایجاد حس مکان

ترمینال‌ها ذاتاً “نامکان” (Non-places) هستند؛ فضاهایی که افراد برای مدت کوتاهی در آن‌ها حضور دارند و تعلق خاطری به آن پیدا نمی‌کنند. چالش بزرگ معماری، تبدیل این نامکان به یک “مکان” خاطره‌انگیز و دارای هویت است. این امر از طریق ایجاد “حس مکان” (Sense of Place) محقق می‌شود. طراحی باید بتواند علی‌رغم ماهیت گذرا و موقتی فضا، به مسافر حس آرامش، امنیت و تعلق بدهد. استفاده از نور طبیعی فراوان، ایجاد چشم‌انداز به فضاهای سبز یا مناظر شهری، تعبیه فضاهای نشستن دنج و راحت، و الهام گرفتن از فرهنگ و معماری بومی منطقه، همگی به انسانی کردن فضا و خلق یک تجربه مثبت و به یاد ماندنی کمک می‌کنند.

پایداری و تکنولوژی در خدمت تجربه مسافر

ترمینال‌های مدرن، سازه‌هایی عظیم با مصرف انرژی بالا هستند. بنابراین، اصول معماری پایدار یک الزام و نه یک انتخاب است. استفاده از پوسته‌های هوشمند برای کنترل نور و حرارت، سیستم‌های تهویه طبیعی، جمع‌آوری آب باران و استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، از مبانی طراحی ترمینال‌های امروزی است. علاوه بر این، تکنولوژی نقشی کلیدی در بهبود تجربه مسافر دارد. معماری باید بستری برای ادغام یکپارچه سیستم‌های هوشمند باشد؛ از نمایشگرهای اطلاع‌رسانی دیجیتال و کیوسک‌های سلف-سرویس گرفته تا زیرساخت‌های لازم برای حمل و نقل هوشمند در آینده.

نتیجه‌گیری

طراحی ترمینال مسافربری یک پروژه معماری چندوجهی است که نیازمند تلفیق هنر و مهندسی است. با تکیه بر مبانی نظری حرکت و سیالیت، خوانایی فضا، روانشناسی محیط و پایداری، می‌توان فضایی را خلق کرد که نه تنها به لحاظ عملکردی کارآمد و بهینه است، بلکه به عنوان یک نماد معماری مدرن و یک دروازه شهری خاطره‌انگیز، در ذهن مسافران و شهروندان ماندگار شود.